Kamakhya

Gelegen bovenop de Nilachal-heuvel in de legendarische oude stad Pragjyotishapura (nu Guwahati genoemd in Assam, een staat in het noordoosten van India) is een mythische heilige plaats waar Shiva en Shakti in het geheim kwamen om hun fysieke liefde te bevredigen. Zoals het Sanskrietwoord voor vrijen is 'kama', werd de plaats genoemd Kamakhya. Bovendien is het een van de oudste van de 51 Shakti Pitha-godinsites.

De zeer gerespecteerde Kamakhya Mandir is de belangrijkste tempel in een complex van tempels gewijd aan de tien Mahavidya's, of vormen van de godin Durga. Het is van groot belang voor aanhangers van zowel het tantrische hindoeïsme als het vajrayana-boeddhisme. Voordat we de tempel zelf bespreken, is het belangrijk om eerst de mythe van de Shakti Pitha-godinsites te vertellen.

Shakti was de dochter van koning Daksa en koningin Prasuti. Ze was ook de vrouw van Shiva, aan wie koning Daksa een hekel had omdat ze een ruige asceet was en tegen zijn zin met Shakti trouwde. Koning Daksa hield eens een grote ceremonie, genaamd a yagna, waarvoor hij noch zijn dochter noch schoonzoon Shiva uitnodigde. Shakti was beledigd door deze minachting en woonde de ceremonie onuitgenodigd bij. Beledigd door Daksa, maakte ze een einde aan haar leven door zichzelf in brand te steken in het ceremoniële vuur. Toen Shiva dit nieuws hoorde, haastte hij zich naar het huis van Daksa, die hij onthoofde, en begon toen de ceremonie te verstoren en het lichaam van zijn vrouw Shakti op te eisen.

Als de belemmering van de yagna ceremonie zou leiden tot verwoesting en ernstige nadelige gevolgen voor de natuur, deden de goden Brahma en Vishnu een beroep op de door verdriet overmande Shiva met het verzoek de ceremonie te laten voltooien. Shiva gehoorzaamde en bevestigde ook de kop van de ram die bij de ceremonie werd gebruikt op het onthoofde lichaam van Daksha. Daksha kwam weer tot leven, verontschuldigde zich bij Shiva en smeekte om genade van de parabrahman (de vormloze Allerhoogste Almachtige), die hem informeerde dat Shiva in feite een manifestatie was van Parabrahman. Daksha werd toen een toegewijde van Shiva.

Nog steeds ontroostbaar door het verlies van zijn geliefde vrouw, plaatste Shiva haar lichaam op zijn schouder en begon de Tandava, een waanzinnige dans door het universum. Om Shiva in bedwang te houden en het universum te beschermen tegen vernietiging, gooide Vishnu zijn discus (of schoot pijlen in sommige verslagen van de mythe) om het lichaam van Shakti ledemaat voor ledemaat in stukken te hakken (andere bronnen zeggen dat hij Sati's lichaam binnenging door yoga en het lijk in stukken sneed). Verschillende stukken). Toen Shiva daardoor van het lichaam werd beroofd, stopte hij met zijn waanzinnige dans van de Tandava. De delen van Shakti's lichaam (en stukken van haar sieraden) vielen van Shiva's schouders op de aarde en de plaatsen waar ze landden werden de locaties van de heilige Shakti Pitha-heiligdommen. Eeuwenlang zijn deze sites bezocht door vrouwen met aandoeningen in bepaalde delen van hun lichaam - elke tempel die een bepaald deel van Shakti's lichaam verankert, wordt verondersteld het wonderbaarlijke vermogen te hebben om datzelfde deel van het lichaam van een vrouw te genezen.

Er is weinig bekend over de beginjaren van de Kamakhya-tempel en de eerste vermelding ervan is te vinden in inscripties uit de 9e eeuw van de Mlechchha-dynastie die in Tezpur zijn gevonden. Hoewel de tempel vrijwel zeker vóór die tijd bestond, zeer waarschijnlijk tijdens de Varman-periode (350-650 na Christus) van het Kamarupa-koninkrijk, hebben we zeer weinig details van deze eeuwen. De regio was in die tijd hindoeïstisch en de brahmaanse priesters beschouwden de godinnenverering van Kamakhya mogelijk als sjamanistisch en heidens. De Chinese reiziger Xuanzang, die in de 7e eeuw Pragjyotishapura bezocht, maakt geen melding van de Kamakhya-tempel. Tegen de 10e eeuw, tijdens de Pala-dynastie (900-1100), was Kamakhya echter een belangrijk bedevaartsoord geworden van zowel het tantrische hindoeïsme als het Vajrayana-boeddhisme. Het is opmerkelijk dat Tibetaanse archieven uit de tiende en elfde eeuw vertellen dat boeddhistische leraren in Tibet Kamakhya hebben bezocht.

Na de val van de Pala-dynastie in de 11e eeuw en de opkomst van het Kamata-koninkrijk in de 13e eeuw werd de tempel verwoest tijdens het bewind van Husain Shah in 1498. Begin 1500 begon Biswa Singha, de stichter van de veroverende Koch-dynastie, met een reconstructie van de tempel, die zijn zoon Naranarayan in 1565 voltooide. De verdere bouw en reconstructie van de tempel werd uitgevoerd door verschillende leiders van de Koch- en Ahom-dynastieën, die Assam regeerden tot de Britse annexatie van de regio in 1826.

De tempel heeft een hybride stijl, ook wel de Nilachal-type, met een veelhoekige koepel op een kruisvormige basis. Het binnenste heiligdom van de tempel, de garbhagriha, is een kleine, natuurlijke ondergrondse grot die bereikbaar is via smalle treden. Er is geen standbeeld van de godin Kamakhya in de grot, maar eerder een tien centimeter diepe vaginavormige spleet in de rots. Genaamd matra yoni, de spleet is altijd gevuld met water uit een meerjarige ondergrondse bron. Gedrapeerd met zijden sari's en verse bloemen, wordt het aanbeden als de godin Kamakhya. Pelgrims moeten enkele uren in lange rijen wachten voor slechts een paar seconden voor de godin.

Naast de godheid van Kamakhya, herbergt het complex van de tempel heiligdommen voor andere manifestaties van Kali, namelijk Dhumavati, Matangi, Bagalamukhi, Tara, Kamala, Bhairavi, Chinnamasta, Bhuvaneshwari, Ghantakarna en Tripuara Sundari.

Op een gewone dag - de tempel is open van 8 uur tot zonsondergang, met een paar uur pauze na 1.30 uur - voeren enkele duizenden pelgrims puja, of aanbidding van de godin. Elk jaar worden in de tempel vijf grote festivals gevierd, die grote aantallen pelgrims trekken. De 4-daagse Ambubachi Mela, gehouden in juli, wordt verondersteld de tijd te markeren waarop de godin haar menstruatie ervaart. Gedurende deze periode is de tempel drie dagen gesloten en op de vierde dag feestelijk geopend. Ook belangrijk zijn Durga Puja, die jaarlijks wordt gevierd tijdens Navaratri in de maand september of oktober; Manasha Puja in juli of augustus; Pohan Biya, ter ere van het symbolische huwelijk tussen Lord Kamesvara en Kamesvari Devi in ​​december of januari; en Vasanti Puja in maart of april.

Kamakhya wordt beschouwd als een van de vier belangrijkste Shakti Pitha-tempels, de andere drie zijn de Kalighat Kali-tempel in Kolkata, West-Bengalen, de Vimala-tempel in de Jagannath Dham-tempel in Puri, de staat Odisha en de Tara Tarini-tempel in Brahmapur. ook in de staat Odisha (voorheen bekend als de staat Orissa).

Voor meer informatie:

• Lijst van heilige plaatsen in India

Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.

India reisgidsen

Martin beveelt deze reisgidsen aan