Beste vriend,

Allereerst wil ik iedereen die deze nieuwsbrief ontvangt een vreedzaam en gezond 2020 wensen. Het jaar zal gevuld worden met veel onverwachte gebeurtenissen, sommige inspirerend en andere uitdagend. Het is voor ons allemaal belangrijk om elke dag te beginnen met een vriendelijke houding en de intentie om goedheid en schoonheid in de wereld te brengen. Een paar dagen geleden zag ik een film over de Dalai Lama en raakte erg geïnspireerd door zijn vele decennia waarin hij in wezen hetzelfde zei: gemoedsrust cultiveren en mededogen uiten in alle omstandigheden. Verstandig advies voor ieder van ons.

EEN NIEUWE NAAM VAN DE WEBSITE - WORLD PILGRIMAGE GUIDE

Als je de afgelopen weken op de website bent geweest, zal je hebben gemerkt dat het niet langer Places of Peace and Power heet, maar nu World Pilgrimage Guide wordt genoemd. Ik heb de naam van de website veranderd voor wat bekend staat als SEO, of zoekmachineoptimalisatie. Dit betekent in feite werken aan de structuur van de website, zodat internetzoekmachines deze gemakkelijker kunnen vinden en delen met geïnteresseerde kijkers. De website heeft veel grote schoonheid en dat wil ik overal aan miljoenen en miljoenen mensen geven. Een nieuwe functie van de website, toegankelijk vanaf elke pagina bovenaan de rechterzijbalk, is "Hoe deze website te gebruiken", waarmee iedereen die de website voor het eerst bezoekt, of wanneer dan ook, wordt verteld hoe de website het beste en het gemakkelijkst kan worden gebruikt.

NIEUWE FOTOGALERIJEN

Sinds de laatste nieuwsbrief heb ik verschillende nieuwe fotogalerijen toegevoegd voor zes landen en acht staten in Noord-India. Elk van deze is hieronder gelinkt. Kijk goed naar deze Fotogalerijen en neem de tijd. Let op de manier waarop elk van de foto's is opgebouwd. Kijk naar de vier hoeken, de vier zijden en de opstelling van visuele elementen binnen het frame. Wat je krijgt met de World Pilgrimage Guide website, naast zijn waardevolle informatie, is een gelegenheid om te staren naar vele honderden fijn vervaardigde foto's. De structuren op de heilige plaatsen zijn enkele van de grootste kunstcreaties van de menselijke beschaving en de website is een prachtige kunstgalerie die ze laat zien.

MIJN RECENTE REIZEN

De afgelopen twee jaar, 2018 en 2019, heb ik in 360 landen in 35 bedden geslapen. Voor 2019 betekende dat de landen Brazilië, Chili, Bolivia, Peru, Verenigde Staten, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Zweden, Egypte, India en Bhutan. Sommige hotels en bedden waren aangenaam en schoon, andere niet. Sommige restaurants waren goed, andere niet. Sommige wegen en verkeer waren vreselijk (Jakarta, Dhaka, Calcutta), andere waren uitstekend (Wenen, Stockholm). Slecht of goed, het is binnen een minuut, een uur, een dag of een nacht voorbij. Als je hiermee omgaat, krijg je de kans om je vaardigheid in het loslaten op te merken - hoe vrij heb je last van vuil en lawaai, toiletten die niet werken, koude douches, onhygiënische restaurants en veel gevaarlijk rijden. Weer een ander hotel, een andere weg, een ander restaurant: je past je aan en gaat verder. Reizen zoals ik doe, heen en weer bewegen tussen ongeveer twintig plaatsen per maand, biedt een doorlopende reeks lessen over loslaten, niet gehecht zijn, niet boos worden op constante verandering. Laat maar zo.

Degenen onder u die mijn vorige nieuwsbrief hebben gelezen waarin mijn reizen in Latijns-Amerika in de eerste maanden van 2019 werden beschreven, zullen weten dat ik van plan was om later in het jaar naar Algerije te reizen. Nou, bij mijn vierde poging om dat land te bezoeken, was ik opnieuw gefrustreerd. Ik voltooide al het benodigde papierwerk, gaf $ 180 uit voor de visumkosten en meer dan $ 500 voor de vereiste vluchten naar en uit het land, maar toen op mysterieuze en zonder opgaaf van redenen door het Algerijnse consulaat in New York City niet mocht gaan . In afwachting van het Algerijnse visum reed ik zes weken rond in Oostenrijk, Slovenië, Kroatië en Zweden (de foto's van de heilige plaatsen van die reizen staan ​​in de linklijst hierboven) en keerde daarna terug voor mijn vijfde reis naar Egypte. Ik bezocht verschillende sites die ik eerder had gefotografeerd en ook een paar waar ik nog nooit eerder was geweest, waaronder het fascinerende, raadselachtige en zelden geziene Serapheum. 

In Egypte was ik deze keer van streek, zoals ik een paar jaar geleden was bij het opnieuw bezoeken van heilige plaatsen in het land van Oezbekistan, met de archeologische reconstructies en het onderhoud van lage kwaliteit op tal van belangrijke plaatsen zoals Karnak, Luxor, Edfu, Dendera, Philae en anderen. De Egyptische regering rekent hoge toegangsprijzen voor deze sites, maar te weinig van het geld gaat daadwerkelijk naar de juiste wederopbouw en onderhoud, terwijl een deel ervan verdwijnt in de zakken en off-shore bankrekeningen van verschillende corrupte politici en militaire functionarissen. Wat kan hieraan worden gedaan? Eigenlijk niets, maar ik vind het wel belangrijk om de aandacht te vragen. Ik bezoek en bestudeer de heilige plaatsen van Egypte sinds 1970 - al meer dan vijftig jaar - en ben bedroefd door hun geleidelijke achteruitgang. 

Aan de andere kant vind ik het belangrijk om nogmaals te zeggen dat er absoluut geen bewijs is dat een van de piramides in Egypte ooit is gebruikt, althans toen ze oorspronkelijk werden gebouwd, om funeraire redenen. Verschillende schrijvers blijven dit verkeerde idee voortzetten en het moet echt worden gestopt. Met name de Grote Piramide werd niet alleen nooit gebruikt voor begrafenisdoeleinden, hij werd zelfs niet gebouwd door de dynastieke Egyptenaren. Lees mijn essay over de Grote pyramide voor meer informatie over de werkelijke leeftijd en het waarschijnlijke gebruik.

Na mijn maand in Egypte keerde ik voor mijn 16e bezoek terug naar India en kon ik eindelijk mijn reizen naar alle 29 staten van het land voltooien. Tijdens vier maanden reizen in de noordelijke delen van het land keerde ik terug naar de heilige stad Varanasi (die ik voor het eerst bezocht met mijn moeder in 1966) om mijn oude vriend professor Rana Singh te zien, die zeker 's werelds toonaangevende expert op het gebied van bedevaartstradities en heilige plaatsen van India. We brachten samen drie dagen plezier door, spraken over veel onderwerpen, genoten van lekker Indiaas eten (zijn vrouw is een geweldige kok) en dronken fijne whisky. Rana zal het ermee eens zijn, en hij moet weten, dat mijn fotografische documentatie van de heilige plaatsen in India de meest uitgebreide en mooiste ooit is geproduceerd. Ik moedig je aan om de tijd te nemen om de foto's van India op de links in deze nieuwsbrief te bekijken. Sommige afbeeldingen zijn zeldzaam of volledig uniek.

Velen van u hebben afgelopen juli in het wereldwijde nieuws gelezen dat premier Modi een radicaal en vervolgens veel geprotesteerd politiek beleid heeft gevoerd in de staat Kasjmir (die ik sinds 1967 vijf keer heb bezocht). Dit gebeurde slechts drie dagen nadat ik de moeilijke pelgrimstocht naar het beroemde Shiva-heiligdom van Amarnath had voltooid. Ongeveer honderdduizend pelgrims maken elke zomer de zware tocht naar het Amarnath-heiligdom, gedurende een periode van drie maanden waarin de sneeuw en het ijs voldoende zijn gesmolten om toegang te krijgen tot het hooggebergte. Van wat ik kon vaststellen, was ik een van de slechts twee buitenlanders die dit jaar de pelgrimstocht maakten.

Halverwege mijn reizen in India vloog ik naar het land Bhutan, waar ik drie weken lang naar meer dan twee dozijn afgelegen pelgrimsoorden reed, waarvan sommige nauwelijks door buitenlanders worden bezocht. Door het hele land zijn honderden tempels en kloosters, hoewel slechts een klein aantal hiervan echte pelgrimsoorden zijn. Dit is een vergelijkbare toestand die u in andere delen van de wereld zult aantreffen: hoewel er veel religieuze plaatsen zijn, is slechts een klein percentage daarvan echte pelgrimsoorden, wat betekent dat ze bezoekers aantrekken van buiten het gebied waar ze zich bevinden. Het is belangrijk om dit onderscheid tussen normale religieuze plaatsen en werkelijke pelgrimsoorden te begrijpen.

Een van de meest opvallende dingen die je zult zien in de tempels en kloosters van Bhutan - waar een vorm van boeddhisme genaamd Vajrayana wordt beoefend - zijn de schilderijen en beelden van de zeer vereerde 8e-eeuwse wijze die bekend staat als Padmasambhava of Guru Rinpoche. Oorspronkelijk afkomstig uit ergens in het noorden van India en door veel boeddhisten beschouwd als een tweede Boeddha, wordt Padmasambhava bijna altijd afgebeeld met een strenge uitstraling. Meer dan een paar boeddhisten in Bhutan en andere regio's waar de Vajrayana-traditie wordt beoefend, zullen je vertellen dat Padmasambhava een groot deel van zijn leven heeft doorgebracht met het bestrijden en onderwerpen van demonen en andere schadelijke entiteiten. Hoewel het vooral een frustrerende oefening is om deze kwestie te bespreken met boeddhisten uit deze regio's - er is geen archeologisch of paleontologisch bewijs dat 'demonen' ooit hebben bestaan ​​in Bhutan of ergens anders in de wereld - het is voor mij in ieder geval fascinerend om overweeg waarom Padmasambhava bijna altijd op een strenge en niet-glimlachende manier wordt afgebeeld. 

Mijn interpretatie van zijn niet-glimlachende uiterlijk is niet omdat hij zich klaarmaakt om tegen demonen te vechten of dat net heeft gedaan, maar omdat hij betrokken is geweest bij de spirituele waanideeën van de pre-boeddhistische inwoners van de regio, en ook bij de voortdurende waanideeën van de Vajrayana-beoefenaars. In deze interpretatie kan Padmasambhava worden begrepen als een nodig strenge leraar omdat hij te maken heeft met de oppervlakkige en zeer vaak onjuiste spirituele kennis van mensen. De 'demonen' rennen niet buiten rond de bergen en veroorzaken onheil, maar binnen in de menselijke geest veroorzaken ze nog meer onheil.

Waarom breng ik deze kwestie onder de aandacht? Om de reden dat ik in de wereld van vandaag slechts een paar zeer effectieve en wijze leraren of goeroes waarneem. Ik ben er vast van overtuigd dat een grote meerderheid van de mensen van de wereld vandaag de dag dat is spiritueel onvolwassen en verward, en zouden daarom baat hebben bij leraren die de wijsheid en het vermogen hebben om hun studenten streng te onderwijzen, en niet met de iedereen-blije en feelgood-retoriek die veel voorkomt in new-age boeken en conferenties. Tegenwoordig kan dit echter een controversiële zaak zijn om aan bepaalde spirituele mensen voor te stellen, omdat velen van hen veronderstellen dat ze meer geavanceerd of 'verlicht' zijn dan ze in werkelijkheid zijn. Maar, eerlijk gezegd, als je de tijd neemt om de spirituele tradities en praktijken van de pre-moderne tijd te onderzoeken, zul je uitgebreid bewijs vinden dat de ontberingen van authentieke spirituele beoefening aangeeft in tegenstelling tot de (donzige, meestal oppervlakkige en relatief onproductieve) ideeën zo winstgevend verkocht door een aantal faux-spirituele leraren uit de popcultuur.

Ben ik cynisch als ik dit zeg? Ja zeker, bewust en doelbewust. Kortom, ik ben streng. Ik ben bijna zesenzestig en ben sinds mijn achttiende op het sjamanistisch-spirituele pad met een vastberaden focus. Ik heb tien jaar als lid van een kloosterorde doorgebracht, heb bijna vijftig jaar dagelijks meditatie gedaan, heb een grote hoeveelheid spirituele literatuur gelezen, heb gesproken met een diverse selectie van filosofen en goeroes, heb meer dan 200 reizen gemaakt op verschillende manieren van plantaardige en chemische etnogenen, en heb de afgelopen veertig jaar van mijn leven gegeven aan het bezoeken van meer dan 1500 heilige plaatsen in 165 landen. En toch beschouw ik mezelf als een student. 

Maar nadat ik veel heb gereisd (inclusief elk land in Europa, op het westelijk halfrond en elk land in Azië, behalve Noord-Korea), ben ik zelden hoger gepositioneerde individuen tegengekomen die hetzelfde over zichzelf toegeven. In plaats daarvan heb ik diegenen ontmoet die, met vaak slechts een klein beetje gedisciplineerde spirituele oefening, zichzelf verkondigen als wijs, bewust en verlicht. Persoonlijk denk ik dat velen (maar niet alle) zichzelf en anderen misleiden.

Ben ik veroordelend als ik dit zeg? Ja, nogmaals, zeer zeker, bewust en met opzet. Zullen sommige mensen dit beledigend vinden? Zeker, en in veel gevallen zijn dat juist de mensen die, naar mijn (hopelijk bescheiden) mening, baat zouden hebben bij een streng onderricht, een 'harde liefde' van een leraar of goeroe van echte diepgang en wijsheid. Maar dit zal moeilijk voor hen zijn om toe te geven of er instructies over te zoeken: het is gewoon zo veel gemakkelijker om hun eigen oppervlakkige verworvenheden te bestendigen. Hoe zou de eerbiedwaardige Padmasambhava omgaan met deze overdreven waanvoorstelling? Hij zou (en we zouden hier echt dankbaar voor moeten zijn) compromisloos streng zijn. Hij zou harde liefde geven waar het zo hard nodig is. Dat soort leraren hebben we tegenwoordig hard nodig. Niet alleen mooie, lachende gezichten met (makkelijk te 'volgen') bestsellerboeken, maar echt wijze leraren die door de (meestal ondiepe) gevels van de hedendaagse 'new-age' faux spiritualiteit heen kijken. En nogmaals, ik erken dat ik cyclisch en veroordelend ben door dit te zeggen. Dit kan zelfs een (zeldzame) glimlach op Padmasambhava's gezicht toveren.

Tegen het einde van mijn reizen in India stierf ik bijna aan een andere - en volkomen onverwachte - reeks epilepsieaanvallen. Sommigen van jullie die mijn werk door de jaren heen hebben gevolgd, zullen weten dat ik tijdens het rotsklimmen op 18 mei 2003 meer dan 70 voet (23 meter) ben gevallen en meer dan 50 fracturen heb opgelopen, waaronder het breken van beide polsen, beide enkels, met meerdere schedels breuken en het verliezen van vijf voortanden. Een jaar later kreeg ik vanwege de schedelbreuken een ernstig geval van epilepsie, waardoor ik tweemaal daags een giftige dosis van een anti-epilepticum moest nemen. Dit medicijn zou me ervan weerhouden aanvallen te krijgen. In november werkte het om een ​​onbekende reden niet. 'S Avonds laat in een hotelkamer in New Delhi had ik meerdere aanvallen en was ik twaalf uur bewusteloos in een plas van mijn eigen bloed. Een paar dagen later kon ik een afspraak maken met de toonaangevende epileptoloog van India. Ik vroeg hem of ik meer van het medicijn moest nemen, of een extra medicijn, of een heel ander medicijn? Nee, zei hij, niets zou helpen en ik zou deze aanvallen in de resterende jaren van mijn leven hoogstwaarschijnlijk opnieuw ervaren. Bovendien vanwege een epilepsie-aandoening die bekend staat als aanmaakhout, elke reeks aanvallen die ik heb, verhoogt mijn gevoeligheid voor meer aanvallen en waarschijnlijk zal een van de volgende afleveringen mijn dood tot gevolg hebben.

Het is waar dat elke levende persoon op elk moment kan sterven, maar vanwege het type epilepsie dat ik heb en de ernst van mijn aanvallen, ben ik veel dichter bij de dood dan de meeste mensen (alleen mensen in oorlogsgebieden met actieve opnamen zijn zo dichtbij). Dit was een ontnuchterende beoordeling van mijn toestand en het heeft de afgelopen maanden een opmerkelijk effect op mij gehad. Decennia lang, sinds ik er voor het eerst over nadacht, wist ik dat het leven kostbaar was vanwege de mogelijke tekortkoming ervan. Maar dit was eigenlijk slechts een idee, een idee, een gemakkelijk te negeren concept. Maar als je deze enorme aanvallen van bijna-doodaanvallen hebt gehad, onverwacht en niet te voorkomen - en ik heb er nu de afgelopen tien jaar - het idee, wordt het concept van persoonlijke dood onmiskenbaar echt. Ik zou echt morgen kunnen sterven.

Wat deze bijna immanentie van mijn eigen dood voor mij heeft gedaan, was diepgaand. Mijn realisatie is glashelder geworden. Ik heb geen tijd om ergens aan te verspillen. Er is niets belangrijker voor mij dan de voltooiing van mijn werk. Mijn dienst om informatie te delen over de heilige plaatsen en de waarde ervan te bezoeken is van cruciaal belang.

Met de voltooiing van mijn recente reizen in Bhutan en Noord-India heb ik eindelijk de bedevaartsfase van mijn fotografie van de heilige plaatsen. Ik ben nu klaar om van richting te veranderen lesfase van mijn werk, namelijk het breder delen van de foto's van de heilige plaatsen en de bijbehorende informatie. Met dit in mijn achterhoofd zal ik de website blijven verbeteren met wat ik leer over zoekmachineoptimalisatie en zal ik deze ook op grote schaal gaan promoten in specifieke landen over de hele wereld. De afgelopen maanden heb ik dit in India gedaan met als resultaat dat de World Pilgrimage Guide website nu de meest gebruikte en vertrouwde informatiebron is over de pelgrimstradities van India. De volgende landen waar ik me op zal focussen zijn Japan, Frankrijk en Spanje, en daarna zal ik een enorme wereldwijde promotie uitvoeren met alle technieken die ik heb geleerd. Blijf op de hoogte van wat ik doe en maak deel uit van een zeer inspirerend geschenk aan de mensen van de wereld.

EEN GROEP SHAMANIC EVENEMENT

De afgelopen dertig jaar heb ik honderden diavoorstellingen gegeven aan meer dan 150,000 mensen. Het is altijd interessant voor me geweest om naar te luisteren reacties van mensen die deze diashows hebben bezocht. Heel vaak hoorde ik mensen zeggen dat ze opmerkelijke gevoelens van aantrekkingskracht ervoeren tijdens het bekijken van bepaalde foto's. Wat zou dit kunnen betekenen, vroeg ik me af? In de loop der jaren ben ik gaan begrijpen dat verschillende mensen resoneerden met verschillende heilige plaatsen en dat de foto's in de diavoorstelling op de een of andere manier deze ervaringen opwekten of veroorzaakten. Op basis van dit begrip heb ik vervolgens de diavoorstelling ontworpen om de mogelijkheid van resonantie tussen mensen en bepaalde heilige plaatsen te vergemakkelijken. De reacties van het publiek waren geweldig. Steeds meer mensen meldden dat ze zich sterk aangetrokken voelden tot specifieke plaatsen en het drong tot me door dat de diashow een sjamanistische functie vervulde. 

In de afgelopen vijf jaar heb ik bijna constant gereisd om meer heilige plaatsen te fotograferen en heb daarom maar een paar diavoorstellingen gegeven. Op 15 mei in Sedona, Arizona, op de Earth Origins 2020-conferentie, zal ik opnieuw een van de shows presenteren, maar dan in een geheel nieuwe vorm als een Groep sjamanistisch evenement. Wat bedoel ik met deze term, een groepssjamanistisch evenement? Stel je geest open en overweeg het volgende.

Op basis van de opmerkingen die ik heb ontvangen van mensen die mijn vorige diavoorstellingen hebben bijgewoond, geloof ik dat bepaalde heilige plaatsen een spiritueel of mystiek magnetisme hebben voor bepaalde mensen. Verder ben ik van mening dat terwijl verschillende foto's worden getoond, er meerdere mensen in het publiek een magnetisme zullen voelen, een resonantie met de specifieke plaats die wordt getoond. Terwijl die resonantie, die opwinding wordt gevoeld door die specifieke individuen, veroorzaakt het voor elk van hen een corresponderende uitstraling van energie en bewustzijn naar buiten in de ruimte van de zaal en daardoor in het bewustzijnsveld van het hele publiek. Elke foto, elke plaats wordt precies 15 seconden getoond, waardoor het energieveld van een aantal afzonderlijke individuen in de zaal wordt geactiveerd en versterkt. Vervolgens wordt een geheel andere heilige plaats getoond en wordt een geheel andere groep individuen geraakt door die nieuwe plaats. Dit gebeurt keer op keer in een mantische en hypnotische herhaling van vier beelden per minuut gedurende zestig minuten om een ​​gedeeld en constant laadveld van enorme potentie te creëren, dat zelf in staat is om nieuwe ontwakingen van individuele site-persoon resonantie en de verdere bekrachtiging van die reeds gevestigde resonanties. Dit is een zeer zeldzame kans om een ​​gebeurtenis van monumentale kracht te zien, te zien en persoonlijk te ervaren.

Hier is een uitgebreid YouTube-interview dat ik heb gedaan met betrekking tot de diavoorstelling:

https://youtu.be/bnmt1H70P-4

HET VERHAAL VAN MIJN LEVEN OP DE HEILIGE SITES

In de afgelopen dertig jaar hebben veel mensen mij gevraagd om het verhaal te vertellen over hoe ik begon met het bestuderen en bezoeken van heilige plaatsen over de hele wereld. Ik heb het fascinerende verhaal aan verschillende vrienden verteld, maar tot nu toe heb ik het niet opgeschreven. Dat doe ik de komende maanden en deel het in een aankomende nieuwsbrief.

EEN NIEUW EN UITGEBREID FOTOGRAFIEBOEK

Al decennia lang wilde ik het ultieme fotografieboek van de grote heilige plaatsen van de wereld produceren. Het boek Heilige aarde, dat Barnes and Noble in 2007 publiceerde, was prachtig. Toch heb ik altijd geweten dat ik op een dag, als ik eindelijk al mijn reizen naar 1500 heilige plaatsen in meer dan 160 landen had voltooid, een volledig deel van mijn werk zou produceren. Nu ben ik er klaar voor. Dit nieuwe boek zal Plaatsen van Vrede en Kracht heten. Het bevat bijna alle foto's uit mijn vorige boeken plus nog eens 100 van de vele heilige plaatsen die ik de afgelopen vijftien jaar heb gefotografeerd. National Geographic maakte de kaarten voor het Heilige aarde boek en zal dit doen voor dit nieuwe boek. En deze keer ben ik de productie-editor en drukker, dus ik beloof dat elk deel van het boek perfect zal zijn.

Ik hoop de productie van dit boek te financieren met een crowdfundingplatform zoals Indiegogo of Kickstarter. Daarnaast ben ik van plan om een ​​van de beste uitgeverijen de daadwerkelijke productie te laten beheren. Ik wil dat het boek tegelijkertijd in tien talen en met een grote oplage wordt gepubliceerd, zodat de prijs per exemplaar goedkoop en betaalbaar is voor zelfs budgetbewuste mensen. Zeker mijn World Pilgrimage Guide van de, waar alle foto's van het boek (en nog veel meer) altijd beschikbaar zijn, maar het zal prachtig zijn om de foto's te zien in een groot, mooi fotoboek. In mijn volgende nieuwsbrief later dit jaar zal ik je meer details geven over het boek en hoe je kunt helpen om het te realiseren.

ENKELE INTERESSANTE EN BELANGRIJKE LINKS

 

Afmelden: [UNSUBSCRIBEURL]
Voorkeuren voor abonnement: [PREFERENCESURL]