Jagatmandir-tempel, Dwarka, India
Van de vele verschillende bedevaartsoorden in India, worden bepaalde traditioneel gezien als bijzonder heilig om verschillende mythologische redenen. Bij uitstek in deze lijst zijn de Sapta Puri of zeven heilige steden en de vier Dhama's of "Divine Abodes" (zie voor aanvullende informatie over de Dhama's de foto's en tekst voor Rameshvaram op deze website). De zeven heilige steden Ayodhya, Mathura, Haridwar, Banaras, Kanchi, Ujjain en Dwarka staan bekend als Mokshada, wat 'Schenker van Bevrijding' betekent, en van deze sites wordt aangenomen dat ze bevrijding schenken aan alle personen die binnen hun grenzen sterven. Dwarka, een van deze zeven heilige steden, wordt ook vermeld als een van de vier goddelijke verblijfplaatsen.
Zelden bezocht door westerlingen vanwege de afgelegen ligging in de westelijke staat Gujarat, wordt de fascinerende en buitengewoon mooie Jagatmandir-tempel aan de ene kant begrensd door de oceaankust en aan de andere kant door de stad Dwarka. Een van India's oudste en meest vereerde bedevaartsoorden, Dwarka's archeologische en historische achtergrond is gehuld in mysterie. Mythologisch gezien was Dwarka - of Dvaravati zoals het in het Sanskriet wordt genoemd - de plaats die werd uitgekozen door Garuda, de Goddelijke Adelaar, die Krishna hierheen bracht toen hij uit Mathura vertrok. Krishna stichtte de prachtige stad en woonde daar de resterende jaren van zijn leven tot hij stierf (volgens de legende) in 3102 voor Christus. Geleerden zijn van mening dat de oudste delen van de Jagatmandir-tempel mogelijk alleen dateren uit de reconstructies van de Gupta-periode in 413 na Christus.
In de 7e eeuw stichtte de wijze Shankaracharya vier grote kloosters in de hoofdrichtingen van het land (Sringeri in het zuiden, Puri in het oosten, Joshimath in het noorden en Dwarka in het westen). Door deze nadruk op Dwarka werd het belang ervan als bedevaartsoord verder vergroot. De oorspronkelijke tempels werden in de 11e eeuw verwoest door islamitische legers; Ze werden vaak herbouwd en werden gedurende de 15e eeuw door de moslims aangevallen. De bestaande tempel van Jagatmandir, ook wel bekend als Sri Dwarkadish, dateert uit een verbouwing in 1730. Het is 52 meter hoog en herbergt een idool genaamd Sri Ranchhodrayji. De tempel is vijf verdiepingen hoog en is gebouwd op 72 pilaren.
Studenten van de wetenschap van de archeoastronomie zullen betekenis herkennen in dit getal 72, een van de belangrijkste getallen in de zogenaamde 'precessionele code' die (her)ontdekt is door de geleerden Santillana en von Dechend. Het astronomische fenomeen precessie betreft de zeer langzame schommeling van de as van de aarde en het effect ervan voor aardgebonden waarnemers van een geleidelijke en cyclische slip van de gordel van de dierenriem tegen het opkomende punt van de zon. Deze precessie-verschuiving werkt met een snelheid van één graad per 72 jaar en betekent dat elk sterrenbeeld de zon gemiddeld 2160 jaar herbergt. Alle twaalf sterrenbeelden doen er 25,920 jaar over om de cyclus volledig te doorlopen. Deze getallen van 72, 2160, 25,920 en verschillende permutaties ervan zijn door Santillana en von Dechend in hun boek Hamlet's Mill aangetoond als op mysterieuze wijze aanwezig in oude mythen en heilige architectuur over de hele wereld. Hoewel er tot nu toe weinig archeoastronomische studie van de Jagatmandir-tempel is uitgevoerd, suggereert de aanwezigheid van het getal 72 in zo'n belangrijk deel van de architectuur van de tempel dat toekomstige studies zullen resulteren in vele fascinerende onthullingen.
Behalve dat het een Sapta Puri, een Dhama en een Shankaracharya Mutt is, wordt Dwarka ook bezocht door grote aantallen pelgrims vanwege zijn associatie met de grote bhakti-heilige Mira Bai. Mira Bai, een van India's meest populaire heiligen, deed afstand van haar schitterende leven als echtgenote van een machtige 16e-eeuwse koning om haar dagen te wijden aan de aanbidding van Heer Krishna. Mira Bai volgde het spirituele pad dat bekend staat als Bhakti Yoga, dat wordt gekenmerkt door een toegewijde liefde voor god. Veel gemakkelijker te beoefenen (en misschien efficiënter in het produceren van spirituele verlichting) dan andere yogamethoden die tekststudie en grote discipline vereisen, is Bhakti Yoga de belangrijkste religieuze methode van India's krioelende massa's. Het pad van de Bhakti yogi is in wezen de beoefening van het oproepen van de aanwezigheid van het goddelijke door middel van aanbidding van een standbeeld, icoon of schilderij van een godheid. In het geval van Mira Bai, zoals bij veel andere heiligen in de lange geschiedenis van India, riep deze aanroeping niet alleen de gevoelde aanwezigheid van de godheid op, maar in feite een levende, bewegende vorm van Krishna. Vergelijkbaar met de fysieke verschijningen van Maria en Christus aan toegewijde christenen, bezocht Krishna Mira Bai om met haar te eten, zingen, dansen en spelen. Mira Bai woonde de laatste jaren van haar leven in Dwarka en schreef daar aan Krishna haar onsterfelijke liefdesgedichten. Krishna, de meest vooraanstaande devotionele godheid in het hindoeïsme, wordt hier vereerd en legioenen bhakti-yogi's zoals Mira Bai hebben de tempel doordrenkt met een kracht van liefde. Het bedevaartsoord van Jagatmandir in Dwarka is dus sterk geladen met de kwaliteit of energie van toewijding en zal die kwaliteit wakker maken en versterken bij bezoekende pelgrims.
Oude legendes van Dwarka vertellen dat de heilige stad lang geleden volledig werd weggevaagd door een grote golf water. Deze legende, die door hedendaagse historici en archeologen buiten beschouwing wordt gelaten, heeft onlangs geloof gekregen door bevindingen van de nieuwe wetenschap van het in kaart brengen van inundaties, die nauwkeurige modellen van oude kustlijnen op specifieke data produceert. De legende is verder ondersteund door oceanografische studies die het bestaan van verzonken tempelstructuren voor de kust van Dwarka hebben bewezen.
Andere heilige plaatsen die verband houden met Krishna zijn Mathura, Vrindivana, Gokula, Barsana, Govardhana en Kuruksetra.
Voor meer informatie:
Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.India reisgidsen
Martin beveelt deze reisgidsen aan
