Saintes Marie de la Mer

Saintes-Maries-de-la-Mer, de 'Saint Marys of the Sea', is een klein vissersdorpje gelegen aan de zuid-centrale kust van het Middellandse-Zeegebied van Frankrijk in de Camargue-regio van Bouches-du-Rhone. Archeologische opgravingen en lokale legendes geven aan dat de site als een heilige plaats is vereerd door een opeenvolging van culturen, waaronder de Kelten, Romeinen, christenen en, recentelijk, de zigeuners van Roemenië. Ooit een heilige plaats van de Keltische drievoudige watergodin, stond de heilige bron bekend als Oppidum Priscum Ra. Vervangen door een Romeinse tempel gewijd aan Mithras in de 4e eeuw voor Christus, werd de site later overgenomen door de christenen. Historische bronnen vermelden een kerk uit de 9e eeuw, maar er is heel weinig bekend over de geschiedenis van de stad vóór de 14e eeuw vanwege de afgelegen ligging. Het is ook niet precies bekend wanneer en waarom de plaatselijke kerk enige tijd na hun aankomst in Europa, begin 1400, de heiligste plaats van de zigeuners werd.

De versterkte romaanse kerk dateert uit het midden van de 12e eeuw en bevat drie houten beelden, die zelf van mindere leeftijd zijn, die verwijzen naar de vroegchristelijke heiligheid van de site. Volgens een plaatselijke legende werden Maria Magdalena, Marie-Salome, Marie-Jacobe, Lazarus en verschillende andere discipelen na de opstanding van Christus in 45 na Christus gedwongen om het Heilige Land per boot te ontvluchten. Na een gevaarlijke reis over de Middellandse Zee landde de boot uiteindelijk in de buurt van het huidige dorp Saintes-Maries-de-la-Mer, waar de passagiers aan land gingen. Wat er daarna met de passagiers gebeurde, wordt niet gespecificeerd in de legende, maar twee van hen, Marie-Salome en Marie-Jacobe, werden na verloop van tijd objecten van verering voor de lokale bevolking. De kerk bevat echter drie afbeeldingen, de andere is van Sara-la-Kali, wiens oorsprong en identiteit nogal mysterieus zijn. De zigeuners die haar elk jaar in mei aanbidden, geloven dat Sara een machtige lokale koningin was die de vermoeide reizigers uit het Heilige Land verwelkomde, terwijl andere bronnen suggereren dat ze misschien een oude heidense godin was of een zwarte Egyptische vrouw die de dienaar was van Christus 'moeder Mary. Wat de verklaring ook is, de drie vrouwelijke beelden zijn het onderwerp van het fascinerende Pelerinage des Gitans, of 'Pelgrimage van de zigeuners', elk jaar gehouden op 24 en 25 mei.

In de weken voorafgaand aan het festival komen uit de verre uithoeken van Europa vele duizenden zigeuners massaal naar het dorpje. Het is een tijd van veel feest, van dansen en feesten. De zigeuners zien als een dakloos en ronddolend volk het festival als een tijd van religieuze eredienst en ook als een tijd om te bezoeken met vrienden en familieleden die ze sinds vorige festivals niet meer hebben gezien. Op de middag van de 24e is de kerk gevuld met pelgrims en wordt omringd door duizenden meer. Ze zijn getuige geweest van de komst van de heiligen. Ten eerste worden de beelden van de twee Maria's, opgeslagen in een oude doos met andere relikwieën, uit hun opslagplaats hoog in de kerk neergelaten. Terwijl het reliekschrijn langzaam afdaalt, reikt de menigte pelgrims, overweldigd door religieuze ijver, hun handen omhoog, zelfs baby's op armlengte afstand houdend, in de overtuiging dat het aanraken van de relikwieën voordat ze de grond bereiken, is om een ​​wonderbaarlijke genezing en bescherming te ontvangen van ongeluk.

Nadat de beelden van de twee Maria's zijn onthuld, wordt het beeld van Sara uit een ondergrondse crypte gehaald. Gedragen op de schouders van de zigeuners en vergezeld door de luidruchtige pelgrims, wordt Sara meegenomen op een processie naar de zee. Teruggekeerd naar de kerk, worden Sara en de twee Maria's de hele avond vereerd door de vele pelgrims die door het heiligdom gaan. De volgende ochtend, 25 mei, worden de beelden van de twee Maria's in een boot geplaatst en vervolgens meegenomen op een grootse en kleurrijke processie naar en in de zee. In de namiddag wordt er een afscheidsceremonie gegeven aan de heiligen, beginnen de zigeuners te vertrekken en vestigt het dorp Saintes-Maries-de-la-Mer zich weer in zijn rustige leven.

Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.