Rocamadour

Het heiligdom van Rocamadour, gevaarlijk gelegen in kalkstenen kliffen met uitzicht op de vallei van de rivier de Alzou, was een van de meest gevierde Maria-pelgrimsoorden in de middeleeuwen. Onbekend bij de meeste pelgrims - toen en nu - was de site eerder een heilige plaats van Sulevia, Minerva en Iduenna (een drievoudige godin geïntegreerd door Cybele) en later een Keltisch heiligdom. Het eerste gerapporteerde christelijke gebruik van de site dateert uit het begin van de 11e eeuw, toen pelgrims naar Rocamadour trokken om een ​​beeld van de Zwarte Maagd te zien in een kleine kapel die in de kliffen was gebouwd. Historische gegevens tonen aan dat in 1166 een onverdund lichaam werd ontdekt begraven in een grot naast de kapel en zo de legende van St. Amadour begon. De identiteit van het lichaam was onbekend, maar er werd aangenomen dat hij een kluizenaar was die in het gebied had gewoond. Vanwege zijn toewijding aan God kreeg hij de naam Amator, wat 'de minnaar' betekent, en hieruit ontwikkelde zich de naam van de stad, Roc-Amadour, de 'rots van de minnaar'.

Na de ontdekking van het onkreukbare lichaam kwamen pelgrims massaal naar de grot en begonnen verschillende legendes over de identiteit van het lichaam zich te ontwikkelen. De meest populaire hiervan betrof een bijbels personage dat bekend stond als Zacheus en dat eens Jezus in zijn huis had vermaakt. Na de kruisiging zou St. Zacheus naar Gallië zijn gereisd, onder de naam Amadour, onder leiding van engelen naar het grottenheiligdom van de godin Cybele, installeerde hij een beeld van de Zwarte Maagd, zogenaamd gesneden door St. Luke. In plaats van te worden gevormd door St. Luke, werd de staat van de Zwarte Maagd in de 11e eeuw uit walnoot gesneden en vervolgens op een altaar op een Druïdische steen geplaatst. Ook in de 11e eeuw werd een gehucht, L'Hospitalet, boven op de kliffen gebouwd om pelgrims te beschermen die naar het heiligdom van Compostela, Spanje wandelden. Op dit moment werd aangenomen dat het heiligdom de bruiden vruchtbaar maakte.

In de daaropvolgende eeuwen ondergingen de crypte van St. Amadour en de kapel van de Zwarte Maagd periodes van voorspoed en verval. In 1562 werd de kapel geplunderd en verbrand door de protestanten en werd het lichaam van St. Amadour vernietigd. Het beeld van de Zwarte Maagd bleef echter ongedeerd. De wederopbouw van het heiligdom begon in de 1800e eeuw. De kapel en het legendarische standbeeld blijven de vereerde en Rocamadour blijft een van de meest populaire Maria-heilige plaatsen in heel Frankrijk.