Nemrut Dagi

De archeologische vindplaats Nemrut Dagi (uitgesproken als NEHM-wortel dah-uh) staat op 2150 meter van het Anti-Taurus-gebergte in het zuiden van centraal Turkije. Dacht de grafheuvel en Hierotheseion (Heilige Zetel) van de 1 te zijn^st eeuw voor Christus Commagene koning, Antiochus I Epiphanes, de site is even ontzagwekkend als raadselachtig.

Het unieke heiligdom op de berg was onbekend voor iedereen behalve lokale herders tot het in 1881 werd ontdekt door een geoloog in dienst van de Ottomaanse regering. Archeologische opgravingen in 1953 door de American School of Oriental Research hebben nauwkeurige onderzoeken van de locatie uitgevoerd en een conserveringsprogramma opgezet, maar hebben weinig inzicht gegeven in de constructiemethoden of het oude gebruik van de vreemde rotsheuvel en zijn tempels.

De geschiedenis vermeldt dat het koninkrijk Commagene gelegen was op de grens van het Seleucidische rijk (dat het rijk van Alexander de Grote in Anatolië volgde) en het Parthische rijk. In 80 voor Christus, toen het Seleucidenrijk verzwakte, verklaarde de gouverneur van Commagene de onafhankelijkheid van zijn koninkrijk. Kort daarna riep een Romeinse bondgenoot genaamd Mithridates I Callinicus zichzelf tot koning uit, vestigde zijn hoofdstad in Arsameia en begon de kortstondige Commagene-dynastie. Mithridates stierf in 64 voor Christus en werd opgevolgd door zijn zoon Antiochus I Epiphanes die 26 jaar regeerde. Commagene werd daarna geregeerd vanuit Rome of door poppenspelers tot 72 na Christus, toen het volledig werd opgenomen in het Romeinse rijk.

Tijdens het bewind van Antiochus werd de van nature voorkomende bergtop van Nemrut Dagi uitgebreid gevormd, afgedekt met een stijgende kegelvormige piek en versierd met twee tempelcomplexen en vele prachtige stenen sculpturen. De conische tumulus steekt 50 meter boven de tempels uit, heeft een diameter van 150 meter en is samengesteld uit talloze duizend stukken witte kalksteen ter grootte van een vuist. Archeologen, ervan uitgaande dat de tumulus de grafresten van Antiochus omhult, zijn in de grote kegel van rotsen getunneld, maar vonden niets om hun veronderstellingen te staven. Het doel van deze enorme onderneming blijft een mysterie.

De grafheuvel wordt in het oosten, westen en noorden begrensd door drie hoven, elk uit de levende rots gehouwen. De oostelijke binnenplaats bevat een groot terras, vijf kolossale beelden, een piramidevuuraltaar en de restanten van verschillende muren. Rotssculpturen die de oostelijke muren sieren, beelden de Perzische en Macedonische voorouders van Antiochus af. De beelden, die elk een hoogte van 8 - 10 meter bereiken, bevatten verschillende goden, volgens het principe van syncretisme. De vijf beelden vertegenwoordigen:

• Apollo-Mithra-Helios-Hermes
• Tyche, of de vruchtbaarheidsgodin van de Commagene's
• Zeus - Oromasdes (Ahuramazda)
• Antiochus
• Herakles - Artagnes - Ares

De rij beelden op het westelijke terras beeldt dezelfde goden uit en er zijn ook reliëfs waarop koning Antiochus handen schudt met Apollo-Mithra-Hermes, met Zeus-Oromasdes en met Herakles-Ares-Artagnes. De hoofden van alle beelden op zowel de oostelijke als de westelijke terrassen zijn op de grond gevallen, waarschijnlijk als gevolg van de aardbevingen die de regio teisteren.

Tussen de gebeeldhouwde stenen op het westelijke terras staat er een die bekend staat als de 'Leeuw van Commagene' en die aanzienlijke astronomische informatie bevat. Op de achtergrond van het reliëf zijn negentien sterren te zien en op het lichaam van de leeuw is een maansikkel te zien op de nek van de leeuw, en boven de rug van de leeuw staan ​​drie planeten genaamd Mars, Mercurius en Jupiter. Dit reliëf is geïnterpreteerd (door archeoastronomen die het Skyglobe-computerprogramma gebruiken) om een ​​datum van 6 juli aan te geven^th op 61 of 62 voor Christus. Over de betekenis van deze datum bestaan ​​verschillende meningen. Professor Otto Neugebauer van Brown University gelooft dat het de datum is waarop Antiochus op de troon werd gezet door de Romeinse generaal Pompey, terwijl Adrian Gilbert (schrijft in Tekenen in de lucht) ziet het als een esoterische kroning van Antiochus als hoofd van de geheime Perzisch / Anatolische broederschap.

Stenen beelden, Nemrut Dagi


De vreemde top van Nemrut Dagi