Geluid en muziek

De invloed van geluid en muziek

De kracht van geluid en muziek is bekend. Bijna iedereen heeft favoriete soorten muziek waar ze urenlang naar luisteren. Geluid heeft zo'n kracht dat slechts een paar noten, gespeeld in bepaalde combinaties, duidelijke gevoelens van sereniteit, opwinding, vreugde, opwinding, verdriet en voorgevoel kunnen opwekken. In lang geleden, China, India, Perzië, Egypte, Griekenland en vele andere plaatsen in de wereld, was gedegen kennis een zeer verfijnde wetenschap, gebaseerd op een begrip van trillingen als de voornaamste oorzakelijke impuls van het universum. Talrijke oude kosmologieën en mythologieën vertellen hoe het universum werd geschapen toen de goden heilige geluiden spraken, zongen of lieten horen. Een nieuwtestamentische passage (Johannes 1:1) weerspiegelt dit idee bondig: "In den beginne was het Woord, het Woord was bij God, en het Woord was God."

De priesters en priesteressen uit de oudheid waren zich terdege bewust van de ongelooflijke kracht van geluid en gebruikten heilige muziek, geheime harmonieën en specifieke percussiepatronen voor zowel spirituele als therapeutische doeleinden. Het Oude Testament (1 Samuël 16: 14-23) vertelt hoe David Saul door middel van muziek uit een obsessieve depressie verloste. Het is bekend dat Hippocrates, de vader van de geneeskunde, patiënten met extreme ziektegevallen naar de tempels van de god Asclepius heeft gebracht om te luisteren naar de heilige muziek die daar werd gespeeld en gezongen. Geluid is al duizenden jaren een integraal onderdeel van het Indiase Ayurvedische geneessysteem.

Hoe moeten we de therapeutische kracht van geluid verklaren? Jonathan Goldman, zowel muzikant als muziekwetenschapper, heeft jarenlang de wereld rondgereisd op zoek naar een antwoord. In zijn boek Healing Sounds: The Power of Harmonics merkt hij op dat Dr. Alfred Tomatis, een Franse arts gespecialiseerd in de genezende eigenschappen van geluid...

gelooft dat de heilige gezangen uit verschillende tradities rijk zijn aan hoogfrequente harmonischen en een neurofysiologisch effect hebben dat de hersenen oplaadt. Tomatis ontdekte in het bijzonder dat geluiden die hoogfrequente harmonischen bevatten, zoals die gevonden worden in Gregoriaanse gezangen, uiterst voordelig. Het zijn deze hoge frequenties (rond de 8000 Hz) die in staat zijn het centrale zenuwstelsel en de hersenschors op te laden. Volgens Dr. Tomatis leiden bijna alle hersenzenuwen naar het oor. In het bijzonder wordt aangenomen dat het oor neurologisch betrokken is bij de optische en oculomotorische zenuwen, en daarom verbonden is met het proces van zicht en beweging. Het oor is ook gerelateerd aan de vagus, of tiende hersenzenuw. Deze zenuw beïnvloedt het strottenhoofd, de bronchiën, het hart en het maag-darmkanaal en dus worden onze stem, onze ademhaling, onze hartslag en onze spijsvertering beïnvloed door onze oren... Alles in het universum bevindt zich in een staat van trilling. Dit omvat het menselijk lichaam. Elk orgaan, bot, weefsel en ander deel van het lichaam heeft een gezonde resonantiefrequentie. Wanneer die frequentie verandert, trilt dat deel van het lichaam uit harmonie en dit wordt ziekte genoemd. Als het mogelijk zou zijn om de juiste resonantiefrequentie voor een gezond orgaan te bepalen en deze vervolgens in het zieke deel te projecteren, zou het orgaan naar zijn normale frequentie moeten terugkeren en zou er genezing moeten plaatsvinden... Dr. Manners, een Engelse osteopaat, houdt zich sinds 1961 bezig met onderzoek naar de effecten van geluid op de structuur en chemie van het lichaam. Werkend vanuit de vooronderstelling dat ziekte een "ontstemdheid" is van een bepaald aspect van het lichaam, heeft Dr. Manners verschillende harmonische frequenties met elkaar in verband gebracht die de gezonde resonantiefrequenties zijn van verschillende delen van het lichaam. Er zijn frequenties voor elk orgaan van het lichaam en voor specifieke ziekten. Er zijn ook frequenties voor emotionele en mentale problemen. (15)

Naast hun therapeutische effecten worden geluiden en muziek al sinds de prehistorie in religieuze contexten gebruikt. Culturen over de hele wereld hebben geluid gebruikt, gecreëerd door zowel de menselijke stem als een buitengewone verscheidenheid aan muziekinstrumenten, om de geesten van onzichtbare rijken op te roepen, het goddelijke te prijzen en de geest wakker te maken voor sublieme staten van spiritueel bewustzijn.

Het vroegste gebruik van instrumentatie lijkt percussie te zijn geweest. Lang vóór de ontwikkeling van snaar- en blaasinstrumenten maakten en bespeelden prehistorische volkeren vele soorten drums. Deze kunst werd op zijn hoogst ontwikkeld in Afrika, waar sjamanen gedurende tienduizenden jaren ontdekten dat verschillende arrangementen van drumbeats een verbindende schakel creëerden tussen andere bestaansgebieden. Het was bekend dat bepaalde drumbeatpatronen magische toegang gaven tot de communicatieve geesten van planten en dieren, waarvan de sjamanen leringen ontvingen voor de mensen van hun stam. De Australische aboriginals hadden een even magisch gebruik van geluid. Wanneer de didjeridu, een Australisch aboriginal instrument, klinkt, geloven de aboriginals dat het een sonisch veld creëert, een soort interdimensionaal raam waardoor de Wandjina (een ras van bovennatuurlijke wezens dat aan de aboriginals voorafging en de wereld heeft geschapen) kan naar de aboriginals reizen en vice versa.

Net zo krachtig als de geluiden die door muziekinstrumenten worden geproduceerd, zijn de geluiden die ontstaan ​​wanneer individuen of groepen mensen zingen, zingen of zingen. Deze geluiden vibreren door de lichamen van zowel de zanger als de luisteraar en hebben ook een transformerende kwaliteit die bijdraagt ​​aan het ontwaken en de ontwikkeling van spiritueel bewustzijn. David Tame schrijft in The Secret Power of Music en legt uit...

De Veda's, de basisgeschriften van het hindoeïsme, en een van de oudste religieuze teksten ter wereld, waren niet bedoeld om gelezen en bestudeerd te worden, maar waren eerder heilige hymnen die werden gezongen en gezongen. De Upanishads, die deel uitmaken van de Veda's, zijn geen gedichten of geschreven dialogen, maar liederen. Hun functie was niet alleen om abstracte, intellectuele wijsheid over te brengen, maar om die wijsheid letterlijk vrij te geven als een echte en heilige energie. Er werd altijd aangenomen dat er energie vrijkwam als de magische Sanskrietformules werden uitgesproken. Deze energie hielp vervolgens – niet alleen theoretisch, maar ook praktisch – om de spirituele geestes- en levenstoestanden te creëren die de woorden beschreven. (16)

Bekendere voorbeelden van harmonische gezangen die nog steeds worden beoefend zijn die van de islamitische soefi's, gregoriaanse monniken en Tibetaanse boeddhisten. Tegenwoordig luisteren we misschien naar zulke heilige muziek op platen, cassettebandjes en cd’s. Wanneer ze echter in de grote bedevaartsoorden worden gezongen, wordt hun spirituele kracht op magische wijze versterkt voor zowel muzikanten als luisteraars. De moskeeën, kathedralen en tempels uit vroegere tijden, ontworpen en gebouwd met heilige geometrie, functioneren als resonerende geluidskamers. Dezelfde wiskundige verhoudingen die aanleiding gaven tot de verschillende geluiden werden ook verwerkt in de afmetingen van de religieuze structuren. Geluid en structuur waren eenvoudigweg verschillende manifestaties van dezelfde universele wiskundige constanten. Daarom, wanneer mensen muziek maken in de heilige heiligdommen, resoneert het trillingsveld dat wordt gemanifesteerd door hun geluiden en de heilige geometrie van de structuur. Uit deze resonantie komt een ontwaken en versnelling van het spirituele bewustzijn voort.