De bedoeling van de bouwers van de ceremoniële structuren op de heilige plaatsen
Bepaalde elementen die in heilige bouwwerken voorkomen – de bouwmaterialen, de heilige geometrie van de constructie en het gebruik van licht, kleur en geluid – dragen rechtstreeks bij aan het genereren van energievelden op de heilige plaatsen. Deze en andere elementen dragen ook indirect bij aan de energievelden van heilige plaatsen door te fungeren als dragers en focalisatoren van menselijke intentie. Het element van de menselijke intentie is van enorm belang bij het verklaren van wonderbaarlijke verschijnselen op heilige plaatsen. Intentie maakt de spirituele verbinding van een individu met de kracht en magie van het goddelijke mogelijk en brengt deze tot stand. Dezelfde bedoeling luidt goddelijke energie in het ontwerp, de constructie en de decoratie van de structuren op de heilige plaatsen.
Zo kan de planning, creatie en plaatsing van een glas-in-loodraam op twee niveaus worden onderzocht. Eén niveau betreft het snijden en positioneren van verschillende gevormde stukken glas volgens de oude canons van de heilige geometrie en het combineren van meerdere kleuren volgens hun specifieke vibraties en psychospirituele effecten. Op een ander niveau kunnen we het glas-in-loodraam beschouwen als een uitdrukking van de spirituele intentie van de kunstenaar.
Door heilige kunst en architectuur kunnen mensen fysiek hun liefde voor het goddelijke en hun verheerlijking van de schoonheid van de wereld uiten. Een glas-in-loodraam, ongeacht de religie waaruit het voortkomt, is een artistiek artefact, een symbool van een spiritueel ideaal en een fysieke en levende herinnering aan de spirituele intentie van het individu dat het glas heeft gemaakt. Naast de visuele schoonheid functioneert elk heilig kunstwerk als een container en kanaal voor spirituele kracht. Hieruit volgt dus dat monumentale heilige bouwwerken, zoals stenen ringen, piramides, moskeeën en middeleeuwse kathedralen, bewaarplaatsen zijn van de spirituele intenties van de honderden of duizenden mensen die hebben bijgedragen aan hun creatie.
Wat hier wordt gesuggereerd, is dat de kracht van een heilig bouwwerk gedeeltelijk wordt veroorzaakt door de passie en religieuze toewijding van de mensen die het bouwwerk oorspronkelijk hebben ontworpen, gebouwd en verfraaid. Zoals de energie van licht zijn sporen achterlaat op fotografische emulsie en zoals de energie van geluid zijn sporen nalaat op opnameband, zo laat de betekenis van de menselijke intentie zijn sporen na in de fysieke ruimte. De kracht van de menselijke intentie creëert dus een deel van de kracht van een plek. En die macht is permanent. Het verzadigt en omringt de heilige plaatsen. Het reikt door de eeuwen heen en roept in de harten van pelgrims die vandaag de dag dezelfde liefde en vervoering bezoeken op die de oorspronkelijke bouwers van de heiligdommen inspireerden.
Deze verzadiging van een plek met de kracht van menselijke intentie begint met de eerste ontdekking en toewijding van een plek. Denk eens aan de aanroeping die Kukai, een Japanse boeddhistische monnik uit de achtste eeuw, uitsprak bij de inwijding van de berg Koya als kloosterlocatie:
Ik richt mij hierbij respectvol tot alle boeddha's van de tien richtingen, de godheden van de grote mandala's van de twee rijken, de godheden van de vijf klassen, de godheden van hemel en aarde van dit land, alle demonen die deze berg bewonen, geesten van aarde, water, vuur, lucht en ether... De keizer verleende deze ruimte die als correct werd beschouwd na zorgvuldige waarzeggerij in de vier richtingen. Dientengevolge zal er op dit door Zijne Majesteit verleende perceel een tempel worden gebouwd. Alle geesten en demonen, trek u terug! Trek zeven mijlen terug uit dit centrum, in alle richtingen, inclusief zenit en dieptepunt! Alle goede demonen en geesten die enig voordeel uit de Wet kunnen halen, verblijven hier zoals u dat wilt. Moge dit praktijkcentrum worden bezocht door de eerbiedwaardige geesten van alle keizers en keizerinnen van dit land, evenals door alle godheden van hemel en aarde. Alle geesten van de doden, bescherm deze ruimte dag en nacht en help deze wens te vervullen. (20)
Na de inwijding van de onontwikkelde plek volgen de verschillende stadia van het ontwerp, de constructie en de inwijding van de ceremoniële bouwwerken. Bij het bouwen van heilige structuren wordt, in tegenstelling tot seculiere, elke stap gewoonlijk voorafgegaan, begeleid en gevolgd door rituelen. Deze rituelen zijn vaak zeer uitgebreid en tijdrovend en geven het hele proces van de tempelbouw een aura van heiligheid. De oude Agama-teksten uit India bijvoorbeeld schrijven tot in de kleinste details de ceremoniële selectie van geschikte tempellocaties voor, de gunstige omstandigheden van bepaalde astrologische perioden voor de bouw van tempels, de speciale vereisten voor de voorbereiding van de architecten en bouwers, het vormen van afgoden. , de wijze van installatie en de psychische en spirituele rituelen die nodig zijn om de iconen te doordrenken met goddelijke energie. Net als bij het maken van glas-in-loodramen kan men begrijpen dat elk van deze activiteiten twee functies heeft: de daadwerkelijke uitvoering van fysieke handelingen die nodig zijn voor de bouw van een heilige plaats, en het geleidelijk opladen of bekrachtigen van die heilige plaats met de spiritualiteit en intentie. van de personen die aan de bouw ervan deelnemen.
Een geleerde van hindoetempels legt uit ...
Het inbrengen van kracht in het idool is een zeer complex proces waarbij veel rituelen met yoga-betekenis betrokken zijn die de psychische en spirituele energie activeren van degenen die aan de functie deelnemen. Door deze processen worden de spirituele energieën in de mens geactiveerd en in het idool gegoten. Deze krachten worden gepersonifieerd als de godheid. Voor alle praktische doeleinden neemt de godheid dus een subtiele persoonlijkheid aan. ...Met behulp van psychische en spirituele middelen put een Thanthri, een expert op dit gebied, uit de oneindige bron van Brahman bepaalde aspecten en schenkt deze aan een bedachte godheid, fysiek vertegenwoordigd door een idool. En wanneer een toegewijde zijn geest op de godheid concentreert, worden dezelfde spirituele hulpbronnen in hem geactiveerd die hem helpen zijn fysieke, culturele en spirituele problemen op te lossen... De ontdekkingsreizigers uit de oudheid ontdekten dat zulke afgoden door middel van speciale psychische en spirituele rituelen krachtig gemaakt om de goddelijke diepten in de mens te helpen activeren. Zo wordt een gewijd afgod zowel een taal die de diepere spirituele feiten verklaart als een spirituele dynamo die de sluimerende goddelijkheid in de mens activeert. (21)
We hebben de bedoelingen van de bouwers van de bouwwerken op de heilige plaatsen besproken. Nu zullen we de betekenis van deze uitdrukking 'de bouwers van de structuren' verbreden en opnieuw definiëren. Een heilige plaats is niet alleen die primaire ceremoniële structuur die centraal staat bij pelgrimsbezoeken. Een heilige plaats zijn ook al die andere bouwwerken, inclusief gebouwen, instellingen, lokale tradities en overtuigingen die bijdragen aan en gevormd worden door de voortdurende pelgrimstocht naar de heilige plaats. De structuur van een heilige plaats wordt niet alleen gebouwd door de werkelijke architecten en ambachtslieden. Het wordt ook geproduceerd door de miljoenen pelgrims die naar het heiligdom zijn gereisd en de honderden of duizenden leken en religieuze personen die er in de buurt wonen en werken. Iedereen die een bedevaartsoord bezoekt, draagt op een of andere manier bij aan de structuur van de plek. Sommigen leveren materiële bijdragen, zoals gebouwen, tempels, inwijdingsmonumenten, steenmannetjes of andere fysieke objecten. Anderen brengen, bewust of onbewust, een ondefinieerbare spirituele energie mee die bijdraagt aan het reeds bestaande energieveld van menselijke intentie. Elk van deze, het zichtbare en het onzichtbare, is een kanaal voor het inbrengen van intentie in de geografische ruimte.
Laten we als voorbeeld van dit idee eens kijken naar de berg Sinaï, een belangrijke heilige berg in het Oude Testament, waarover geschreven is...
De benadering van de pelgrim naar de heilige plaatsen van de Sinaï werd beperkt en geleid door een reeks elkaar versterkende en visuele markeringen. Zelfs voordat de pelgrim het klooster bereikte, zouden zijn of haar verwachtingen gevormd zijn door de Schrift en door de mondelinge of schriftelijke verslagen van andere vrome reizigers. Bij het daadwerkelijk bereiken van het klooster en bij het beklimmen van de berg zou de pelgrim overspoeld zijn door een overvloed aan materiële symbolen, die de aanwezigheid van en het pad naar het heilige aangaven. ...Archeologie heeft de indruk bevestigd die door de geschreven bronnen wordt gewekt van een heilige topografie die door de monniken en pelgrims in het landschap rond het klooster op het terrein in kaart is gebracht. Een aantal kleine kloosters, kapellen en kluizenaarscellen, evenals een dicht netwerk van paden, werden waarschijnlijk vóór de Arabische verovering in de zevende eeuw na Christus rond het Sinaï-gebergte aangelegd. Belangrijker voor de bedevaart was dat er een reeks gebedsnissen werd gebouwd langs het pad dat van het klooster naar de top van de berg Sinaï leidde. Deze markeerden belangrijke plekken waar de pelgrim een glimp kon opvangen van een uitzicht op de verre berg (hun doel). op weg naar de top van de Sinaï. (22)
Wat opvalt uit deze passage is dat de overvloed aan gebouwde materiële artefacten op de berg Sinaï voornamelijk het werk is van de grotere gemeenschap van ‘plaatsbouwers’ en niet van de kleine gemeenschap van tempelarchitecten en ambachtslieden. Al deze kleine en onbekende bouwers brachten intentie en spiritueel bewustzijn naar de heilige plek en droegen zo bij aan de kracht van de plek.