Caacupé

De hoofdstad van Paraguay, zesendertig mijl (57 km) ten oosten van Asuncion, ligt in de kleine stad Caacupé, de thuisbasis van het belangrijkste bedevaartsoord van het land. Volgens legendes was in het begin van de 16e eeuw een boer van de Guarani-indianenstam genaamd Indio Jose tot het christendom bekeerd door de Franse Franciscaanse missionarissen die in het dorp Tobati verbleven. Indio Jose was beeldhouwer en was door de missionarissen uitgekozen om een ​​beeld van de Maagd Maria te maken voor de nieuwe kerk die voor zijn stam werd gemaakt. Op een dag liep hij in het bos op zoek naar een grote Yerba Mate-boom waaruit hij het beeld kon hakken toen krijgers van een rivaliserende stam die bekend staat als de Mbayae hem bijna ontdekten. De Mbayae waren fel gekant tegen de christelijke traditie en hadden zichzelf tot vijanden van alle bekeerlingen verklaard. Om aan zijn achtervolgers te ontsnappen, vluchtte Indio Jose dieper het bos in en verstopte zich in de stam van een enorme boom. Terwijl hij zich in de boom verstopte, bad hij tot de Maagd Maria om bescherming tegen de krijgers en dat ze langs zouden komen zonder hem te zien. Nadat hij zijn gebed had beëindigd, viel er een lichtkolom op hem en verscheen Maria aan hem in een visioen. Indio Jose beloofde haar dat als ze hem zou beschermen, hij twee sculpturen van haar zou maken uit het hout van de boom waar hij zich verstopte. Mary accepteerde deze belofte en verdween, Jose alleen achterlatend in de boom en de krijgers die langskwamen zonder hem te zien. Trouw aan zijn woord hakte Indio Jose de boom om en hakte uit het hout twee beelden van de Heilige Moeder, waarvan hij de grootste in de kerk in Tobati plaatste (waar hij nog steeds staat) en de kleinere die hij bewaarde voor zijn eigen devoties. .

Enkele jaren later, in 1603, stroomde het nabijgelegen Tapaicuá-meer over en overstroomde de vallei van Pirayú, waarbij alles werd weggevaagd, inclusief het huis van Indio Jose en het standbeeld dat hij daar bewaarde. De Franciscaanse priester Luis de Bolaños (1549-1629), vergezeld van inwoners van de regio, bad vurig voor het kalmeren van de wateren. Al snel gebeurde er weer een wonder. Het woeste water trok zich terug, het beeld leek op wonderbaarlijke wijze op het meer te drijven en vanaf dat moment heette het de Maagd der Wonderen (La Virgen de los Milagros). Nadat het beeld de overstroming had overleefd, kreeg een timmerman, ook Jose genaamd, toestemming van de franciscanen om een ​​kleine kerk te bouwen waarin het zou worden ondergebracht. Op zoek naar hout voor het heiligdom ontdekte hij een plaats genaamd Ka'aguy Kupe (achter het bos) en besloot daarheen te verhuizen met zijn gezin. Na zijn dood enkele jaren later nam een ​​familielid zijn weduwe en kind mee terug naar Tobati, waar hij het kleine beeld naast het grotere plaatste dat er al stond (het grotere beeld dat was gesneden door de eerste Jose, Indio). Na nog een eeuw gaf een afstammeling van de 2e Jose het kleinere beeld terug aan Ka'aguy Kupe, waar een nieuw heiligdom werd opgericht.

In de eeuwen die volgden werd het beeld geplaatst in een aaneenschakeling van zeker negen steeds grotere kapellen, kerken en basilieken. Om haar meer bekendheid te geven en haar te bedekken met rijke kledingstukken, werd haar figuur een tijdlang onevenredig vergroot, totdat de kerkelijke autoriteiten besloten dat het beeld in de oorspronkelijke grootte moest worden teruggebracht. Tegenwoordig is Onze-Lieve-Vrouw van Caacupé een knap houtsnijwerk van ongeveer 50 centimeter hoog, met een delicaat ovaal gezicht en blauwe ogen. Ze draagt ​​een elegante sneeuwwitte tuniek en heeft een hemelsblauwe mantel om haar schouders, beide versierd met gouden borduursels. Haar blonde haar valt tot op haar schouders en haar handen zijn in gebed gevouwen. Het beeld staat op een bol die rust op een grote halve maan. Vanwege haar blauwe mantel wordt ze ook wel de Blauwe Maagd van Paraguay of La Virgen Azul de Paraguay genoemd.

De bouw van de huidige kerk begon in 1945 en hoewel ze nog niet volledig is voltooid, is ze sinds 1980 het heiligdom van de Maagd der Wonderen van Caacupé. De stad zelf werd in 1770 gesticht door Carlos Murphy, een soldaat in dienst van koning Karel III van Spanje, hoewel er vanaf de 17e eeuw een eerste nederzetting bestond. Caacupé wordt beschouwd als het religieuze centrum van Paraguay, de ontmoetingsplaats van de natie en de kerk, en het gezegende beeld van Maria heeft het vormingsproces van de Paraguayaanse nationaliteit begeleid.

8 december, de feestdag van Maria, is de belangrijkste religieuze feestdag van Paraguay. Aan de vooravond van de feestdag worden de wegen in en naar Caacupé bijna onbegaanbaar als naar schatting een miljoen pelgrims de straten overspoelen. Dit is een enorm aantal bezoekers, aangezien het hele land minder dan zeven miljoen inwoners heeft (het land is voor 87% katholiek). Hele families arriveren met hun proviand en brengen de nacht door in wake in afwachting van de eerste mis bij het aanbreken van de dag. Het geplaveide plein voor de basiliek is groot genoeg om ongeveer 300,000 mensen te huisvesten en elk jaar is het overvol. Veel mensen slapen 's nachts op trottoirs, grasvelden en overal waar ze maar een plekje kunnen vinden.

Sommige pelgrims lopen de 36 mijl van Asunción, anderen nemen bussen die 20 uur per dag in een constante stroom rijden, sommigen nemen de bus halverwege en lopen dan enkele uren, anderen nemen fietsen, weer anderen lopen de laatste vijftien kilometer op hun knieën en sommigen lopen zelfs de laatste XNUMX mijl met zware kruizen. Aangezien december het hoogtepunt van de zomer is op het zuidelijk halfrond, wordt de wandeling meestal 's nachts gedaan. Er is een gigantische markt door de hele stad met honderden souvenirverkopers en mensen die eten verkopen. De stad herbergt een groot vuurwerk en duizenden mensen doen mee aan een processie bij kaarslicht.