Mitla

Gelegen op een hoogte van 4,855 meter en 1,480 kilometer van de grote stad Oaxaca, zijn de ruïnes van Mitla een van Mexico's meest fascinerende en raadselachtige heilige plaatsen. Archeologische opgravingen wijzen erop dat de locatie al in 24 v.Chr. bewoond was. De zichtbare structurele overblijfselen van Mitla dateren echter uit de periode tussen 38 en 900 n.Chr., toen de Zapotecs aanwezig waren, uit 200 n.Chr., toen de Mixteken de controle over de locatie overnamen, en uit 900 n.Chr. (sommige bronnen spreken van 1000 n.Chr.), toen de Zapotecs de macht weer in handen kregen. Mitla is een term uit het Nahuatl en betekent 'plaats van de doden', en de eerdere Zapoteekse naam Lyobaa betekent 'graf' of 'rustplaats'. Deze twee namen en de bevindingen van de archeologische opgravingen geven aan dat het dorp van groot belang was als begraafplaats in zowel de tijd van de Zapoteekse als de Mixteekse.

De archeologische zone van Mitla omvatte vijf hoofdgroepen bouwwerken, en aan het begin van de christelijke jaartelling strekte de stad zich uit over meer dan twee derde mijl langs beide zijden van de Mitla-rivier. De foto toont een deel van de 'Zuilenhal' en de ingang van het hoofdheiligdom. We weten niet hoe de bouwers deze bouwwerken noemden; de naam 'Zuilenhal' komt van de eerste Spaanse ontdekkingsreizigers die de locatie bezochten. De Zuilenhal, 120 bij 21 meter groot, heeft zes monolithische zuilen van vulkanisch gesteente die oorspronkelijk een dak droegen dat de hele hal bedekte. De donkere deuropening leidt door een lage en smalle doorgang naar het interieur van een andere omheining, die nu dakloos is, maar in de oudheid ook overdekt was. Deze kamer is een van de meest verbluffende artistieke artefacten van precolumbiaans Amerika. De muren zijn bedekt met panelen van ingelegd mozaïek van gehouwen steen, bekend als een trapvormig fretwerk. Er wordt aangenomen dat het motief van deze ingewikkelde geometrische mozaïeken een gestileerde weergave is van de Hemelslang en daarom een symbool van de pan-regionale Meso-Amerikaanse godheid Quetzalcoatl.

Archeologen staan voor een raadsel wat betreft het gebruik van deze kamer. Een vroege Spaanse ontdekkingsreiziger, Canseco, die Mitla in 1580 bezocht, schreef over de Zuilenzaal: "In dit gebouw hadden ze hun afgodsbeelden, en het was de plek waar ze samenkwamen voor religieuze doeleinden, om offers te brengen aan hun afgodsbeelden en heidense rituelen uit te voeren." Over de binnenkamer zegt Canseco dat het de residentie was van de hogepriester die "net als onze paus" was. De oudste informatie die we over de kamer hebben, en mogelijk de meest onthullende, is echter een legende die zegt dat de kamer werd gebruikt voor de laatste initiatie van sjamanen die in de school van Mitla waren opgeleid in magie en genezing.

In de 'Patio der Tombes', grenzend aan de Zuilenzaal, staat een 2.8 meter hoge zuil die bekendstaat als de 'Zuil des Doods'. Volgens de legende is de dood nabij als iemand zijn armen om deze zuil vouwt en voelt dat hij beweegt. Vlakbij Mitla, langs de weg naar Oaxaca, ligt het stadje Santa Maria del Tule, met zijn beroemde Arbol del Tule (Tuleboom) op het kerkhof. Deze machtige boom, met een omtrek van meer dan 160 meter aan de voet, is tussen de 2000 en 3000 jaar oud en is daarmee een van de oudste levende wezens op aarde.