Salar de Uyuni en Mt. Tunupa, Bolivia


Heilige berg Tunupa en Salar de Uyuni (Tunupa), Bolivia

Tijdens mijn lange reizen zijn mij vaak de vragen gesteld: wat is je favoriete heilige plek, of waar is de mooiste plek waar je ooit bent geweest? Bijna altijd antwoord ik dat ik tien of twintig favorieten heb, maar dat het onmogelijk is om te zeggen wat de mooiste plek is die ik heb gezien. Schoonheid wordt in vele vormen gevonden wanneer men zo ver over de aarde reist als ik heb kunnen doen. Er zijn torenhoge bergen die karmozijnrood gekleurd zijn door de ondergaande zon, er zijn gracieuze zandduinen die elkaar volgen zover het oog reikt, er zijn meren in een omgeving die zo subliem mooi is dat hemels het enige woord is om ze te beschrijven. Hoe zou je ooit kunnen kiezen uit dit palet van perfectie?

En toch, als ik een plek zou moeten uitkiezen met een schoonheid die bijna niet te vergelijken is, zou ik heel goed het grote zoutmeer van Zuid-Bolivia kunnen kiezen. Op hedendaagse kaarten wordt het meer Salar de Uyuni meestal genoemd, want nabij de zuidoostelijke oever ligt het kleine stadje met die naam. Maar twijfel aan de lokale inheemse bevolking wiens voorouders al duizenden jaren rond het meer hebben geleefd. Je zult leren dat de naam niet is gekoppeld aan Uyuni, maar aan de heilige berg Tunupa, die als een zwevende luchtspiegeling oprijst vanaf de noordelijke oevers.

De Salar is slechts een echt meer, met water, gedurende enkele weken of maanden per jaar (en soms is er gedurende een periode van vele jaren geen water). Want het is niet het water dat het een meer maakt, maar een zee van zout. Salar de Tunupa, iets meer dan twaalfduizend vierkante kilometer groot en hoog in de Altiplano op 3720 meter, is een enorme uitgestrektheid van het witste wit dat ik ergens op aarde heb gezien. Witter zelfs dan de buitengewone gipszandduinen in het zuiden van New Mexico, een andere heilige plaats die op deze website wordt getoond.

Er zijn geen wegen over de zoutvlakten, alleen seizoenssporen achtergelaten door een paar jeeps die reizigers meenemen om de andere wereldse plek te bekijken. De stilte is compleet; je zult hier geen geluid horen behalve het verpletteren van zoutkristallen onder je voeten. Glinsterende luchtspiegelingen klinken in alle richtingen aan de horizon terwijl paarse bergen in de mistige verte opdoemen. In het midden, doordringend in het vlammend wit, ligt het kleine eiland Isla Inkahuasi; zijn scherpe rotsen van vulkanisch gesteente zo zwart als de donkerste inkt. Het enige bewijs van het eilandleven is een overvloed aan grote, harige groene cactussen en enkele tientallen schuwe konijnen met lange, tekenfilmachtige oren. Ik bracht drie dagen door op dit eiland en de omringende zee van ongerept zout, en het was voor mij een ervaring van spirituele extase. De combinatie van verblindend wit land, kobaltblauwe luchten en gouden zon raakte me op een manier die maar weinig andere plaatsen hebben. Gewoon door op deze plek te zijn, vindt men een staat van innerlijke vrede. Er hoeft geen moeite te worden gedaan om deze staat te bereiken, want de omgeving geeft het je. Reizigers die ik ontmoette die hier waren geweest, merkten op dat ze zelfs na weken weg nog steeds de kracht van zijn aanwezigheid voelden.


Dusty Magic Bus, Laguna Verde (boven 11,000 voet), Bolivia
Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.

 

Salar de Uyuni