Trondheim

Gelegen aan de westelijke centrale kust van Noorwegen, was de stad Nidaros tijdens de late middeleeuwen de meest bezochte christelijke pelgrimsoord in de Scandinavische landen. Lange tijd een regionaal handelscentrum voor producten van land en zee, werd Nidaros (nu Trondheim genoemd) de eerste hoofdstad van Noorwegen toen koning Olav Tryggvason in 997 een koninklijk fort vestigde aan de oevers van de rivier de Nidelva. kwam voort uit het leven en de dood St. Olav, de bekendste religieuze kruisvaarder van Noorwegen.

Olav Haraldsson werd in 995 geboren in Ringerike in het zuidoosten van Noorwegen. In zijn vroege tienerjaren vertrok hij als Viking en diende als officier in gevechten in Engeland en Frankrijk. Op 18-jarige leeftijd werd Olav gedoopt in Rouen, Frankrijk en kort daarna besloot hij op pelgrimstocht naar Jeruzalem te gaan. Zijn pelgrimstocht werd afgebroken door een visioen waarin hij instructies kreeg om terug te keren naar Noorwegen en de koninklijke troon op te eisen. Toen hij in 1015 in Nidaros aankwam, werd hij de eerste nationale koning die in het hele land effectief macht uitoefende. Tijdens zijn regeringsperiode van 13 jaar maakte koning Olav verschillende missionaire excursies naar afgelegen delen van Noorwegen, hij staat erom bekend buitengewoon hard te zijn geweest in zijn bekeringspogingen en maakte veel vijanden. Omdat zijn machtsbasis was uitgehold door heidense leiders die resistent waren tegen de verspreiding van het christendom, werd Olav onttroond door koning Canute, een Deense heerser van Engeland. Op de vlucht voor Noorwegen verbleef hij een jaar in ballingschap in de Russische stad Kiev, waar hij een ander visioen had dat hem opdroeg zijn troon terug te eisen en de kerstening van Noorwegen te voltooien.

Ontslagen met religieuze ijver keerde hij in 1030 terug naar Noorwegen, maar werd al snel gedood in een slag bij Stiklestad op 29 juli. Zijn lichaam werd onmiddellijk beschouwd als een martelaar en werd begraven in de zandbank waar nu de kathedraal van Nidaros staat. Het lichaam werd meer dan een jaar na zijn dood opgegraven, bleek niet te zijn vervallen (zo gaat de legende) en de plaatselijke bisschop, gesteund door de massa, verklaarde hem St. Olav in 1031. Een houten kapel werd gebouwd boven zijn graf en pelgrims, die geruchten over wonderbare genezingen hoorden, begonnen het heiligdom te bezoeken. Na de heiligverklaring van St. Olav groeide de stad snel in belang als bedevaartsoord en dit stimuleerde op haar beurt haar groei als commercieel centrum. Rond 1070 werd een grotere kerk gebouwd, die vervolgens werd vervangen door een gotische kathedraal die tussen 1183 en 1300 werd gebouwd. Grote branden verwoestten de kathedraal vijf keer en elke keer werd deze herbouwd en vergroot. De laatste grote renovatie vond plaats in 1869 en het hoogaltaar van de huidige kathedraal bevindt zich op de begraafplaats van St. Olav. Nidaros is het grootste middeleeuwse gebouw van Scandinavië.

Vóór de Reformatie was het heiligdom van Olav een weelderig mooie plek, met veel juwelen en edelmetalen die zijn reliekschrijn sierden. Het reliekschrijn was zo groot dat 60 mannen het moesten dragen tijdens de jaarlijkse processie. Na de Reformatie in 1537 werd het reliekschrijn van Olav naar Kopenhagen gebracht, omgesmolten en in munten geslagen. Bedevaarten naar de kathedraal waren tijdens de Reformatie verboden en het is pas de afgelopen decennia dat er pelgrims zijn teruggekeerd naar de grote kathedraal. In de middeleeuwen bezochten vele duizenden pelgrims het heiligdom elk jaar, vooral op de verjaardag van de dood van St. Olav op 29 juli. Toen, net als nu, liepen grote aantallen pelgrims van Oslo naar Trondheim, een reis van enkele weken. De huidige Noorse regering heeft bijna 1000 kilometer van de oude pelgrimsroutes hersteld en zowel religieuze als natuurliefhebbers genieten van het prachtige landschap langs de oude weg naar Nidaros.

De foto toont de westelijke voorkant van de kathedraal met zijn rijen stenen beelden. Onder degenen die op de beelden zijn afgebeeld, bevinden zich koning Olav, verschillende bisschoppen en andere heiligen, en de apostelen Filips en Thomas.