Tempel van Hera, Paestum

Ongeveer vijftig mijl (negentig kilometer) ten zuiden van Napels, Italië, staat de oude stad Paestum. Legenden vertellen over de oprichting van de stad door Jason en de Argonauten, maar archeologen, ongemakkelijk met het spul van legendes, schrijven Paestum's geboorte toe aan 7^th eeuw voor Christus Griekse kolonisten. Paestum stond lang bekend als Poseidonia, wat aangeeft dat de site ooit een ceremonieel centrum was van Poseidon (de Romeinse Neptunus), de god van de zee. De twee belangrijkste tempels, de basiliek van 550 voor Christus en de tempel van 450 voor Christus van Neptunus (afgebeeld op de foto), waren oorspronkelijk gewijd aan de vruchtbaarheidsgodin Hera. Een derde tempel op de site was gewijd aan Athene, de godin van wijsheid, spiritueel bewustzijn en kunst. Poseidonia werd in 400 voor Christus veroverd en bezet door de Lucanen, een Italiaans volk dat regeerde tot 273 voor Christus toen de stad een Romeinse kolonie werd. Met de val van het Romeinse rijk, de verspreiding van malaria vanuit nabijgelegen moerassen en moslimaanvallen in de negende eeuw, raakte Paestum in verval en was het eeuwenlang verlaten. Pas in 1752 herontdekt door een Italiaanse wegenbouwploeg die in het gebied werkt, is Paestum het best bewaarde Griekse tempelcomplex in de mediterrane wereld.

De aanvankelijke toewijding van de tempel aan vrouwelijke goden geeft aan dat de site oorspronkelijk heilig was voor prehistorische culturen van de aardgodinnen voordat ze door het patriarchale Poseidon-priesterschap werd overgenomen. Hera was een godin van vruchtbaarheid en creativiteit, en Athena een godin van kunst en spirituele wijsheid. Bestonden Hera en Athena eigenlijk als discrete fysieke entiteiten, of moeten deze godinnen worden opgevat als mythologische coderingen van de specifieke energetische eigenschappen van de site? Volgens mijn theorieën is het geslacht van de primaire goden op de site een indicatie van het geslacht van de aardse energieën (wat ook de yin- en yang-kwaliteiten van de site zou kunnen worden genoemd), en de persoonlijkheidskenmerken van de goden zijn een metaforisch indicatie van hoe de site de mens zal beïnvloeden. Paranormaal begaafden en wichelroedeleden die Paestum bezoeken, merken op dat het gebied van de ruïnes bevorderlijk is voor het ontwaken en versterken van de capaciteit van artistieke creativiteit. Het is fascinerend om op te merken dat een populaire legende met dit idee resoneert. Kinderloze koppels komen massaal naar de tempel van Hera om onder de nachtelijke hemel te copuleren, in de overtuiging dat de liefde binnen het heiligdom van de godin haar bemestende invloed zal oproepen en daardoor een zwangerschap zal verzekeren. Bij Paestum is Hera niet alleen een godin van de vruchtbaarheid; ze is ook een godin van de bevalling. Uiteindelijk spreken deze mythen ons over de kracht van deze plek om nieuwheid in de menselijke geest te baren.

Tempel van Hera, Paestum, Italië    

Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.

Reisgidsen Italië

Martin beveelt deze reisgidsen aan