De ronde torens van Ierland

Verspreid met een schijnbare willekeur over de glooiende heuvels van Ierland zijn de overblijfselen van vijfenzestig ronde torens. De torens zweven zo hoog als 34 meter boven de grond en bevinden zich in opmerkelijk goede staat gezien de oudheid van hun constructie. Wanneer de torens precies zijn gebouwd, is niet bekend. Geleerden hebben gesuggereerd dat de meest waarschijnlijke bouwperiode tussen de 7e en 10e eeuw na Christus was, en deze hypothese is gebaseerd op het feit dat bijna elke toren op de plaats staat van een bekende Keltische kerk uit de 5e tot 12e eeuw. Aanvankelijk waren elk van de torens vrijstaande constructies, maar later werden rond sommige torens andere gebouwen gebouwd, voornamelijk kerken en kloosterfunderingen.

Dertien torens behouden een kegelvormige kap en er wordt aangenomen dat alle andere torens ooit soortgelijke kappen hadden die in de loop van de eeuwen zijn gevallen. Op een klein aantal torens zijn op de top kantelen gebouwd, maar het is bekend dat deze kantelen op een later tijdstip in de middeleeuwen zijn toegevoegd. De principes die worden gebruikt bij de constructie van de torens zijn altijd hetzelfde: twee muren van blok- en mortelconstructie worden op een paar meter van elkaar gebouwd en de ruimte ertussen wordt opgevuld met een kern van rotspuin. Dit was een standaardmethode voor muurconstructie die door de Romeinen werd gebruikt. Geleerden geloven dat christelijke missionarissen de techniek in Engeland of continentaal Europa hebben geleerd en vervolgens de bouwtechnologie naar Ierland hebben gebracht en deze hebben verwerkt in de bouw van de massieve ronde torens.

Lennox Barrow schrijft over de afmetingen van de torens in zijn boek Irish Round Towers: "Het is opmerkelijk hoe weinig de hoofdafmetingen variëren. In de meeste torens ligt de omtrek aan de basis tussen 14 meter en 17 meter en de dikte van de muur op het laagste punt waarop gemeten kan worden varieert van 0.9 meter tot 1.4 meter. Deuropeningen, ramen, verdiepingshoogten en diameters volgen ook duidelijk gedefinieerde patronen, en we kunnen heel goed concluderen dat de meeste torens het werk waren van bouwteams die van het ene klooster naar het andere verhuisden volgens standaardontwerpen. " Barrow zegt verder dat: "De meeste deuropeningen zijn 1.5 meter tot 4.5 meter boven de grond opgeheven. Dit wordt meestal uitgelegd als een beveiliging, zodat de monniken hun toevlucht kunnen nemen in de torens in tijden dat Viking-raiders of bandieten de kloosters aanvielen. Er is waarschijnlijk een aantal waarheid in deze theorie, maar het is mogelijk dat de stabiliteit van de toren evenveel te maken had met de deurhoogtes. Hoe hoger je kon bouwen voordat je een opening in de muur maakte, hoe sterker de basis zou zijn. Vaak werden de torens ingevuld , zelfs zo hoog als de deuropeningen. '

Dit idee dat de ronde torens werden opgericht en voornamelijk werden gebruikt als uitkijktorens en beschermingsplaatsen, wordt fel bediscussieerd door een Amerikaanse wetenschapper, Philip Callahan. Schrijfend in zijn boek, Oude mysteries, moderne visies, Bespreekt Callahan onderzoek dat aangeeft dat de ronde torens mogelijk zijn ontworpen, gebouwd en gebruikt als enorme resonantiesystemen voor het verzamelen en opslaan van meterslange golflengten van magnetische en elektromagnetische energie afkomstig van de aarde en de lucht. Gebaseerd op fascinerende studies van de vormen van insectenantenne en hun vermogen om te resoneren tot micrometer lange elektromagnetische golven, suggereert professor Callahan dat de Ierse ronde torens (en soortgelijke religieuze structuren in de hele oude wereld) een door mensen gemaakte antenne waren die subtiele magnetische straling van de zon en gaf het door aan monniken die mediteerden in de toren en planten die rond de basis van de toren groeiden. De ronde torens konden op deze manier functioneren vanwege hun vorm en ook vanwege hun constructiematerialen. Van de vijfenzestig torens waren er vijfentwintig gebouwd van kalksteen, dertien van ijzerrijk, rood zandsteen en de rest van basalt, leisteen of graniet - dit zijn allemaal mineralen die paramagnetische eigenschappen hebben en dus als magnetisch kunnen werken antenne en energiegeleiders. Callahan stelt verder dat het mysterieuze feit dat verschillende torens gevuld waren met puin voor delen van hun interieur niet willekeurig was, maar eerder een methode was om de torenantenne "af te stemmen" zodat deze nauwkeuriger resoneerde met verschillende kosmische frequenties.

Even intrigerend toont Callahan aan dat de schijnbaar willekeurige geografische rangschikking van de ronde torens op het Ierse platteland de posities van de sterren aan de noordelijke hemel weerspiegelt tijdens de winterzonnewende. Archeologische opgravingen aan de voet van de torens hebben aangetoond dat veel torens op de toppen van veel oudere graven zijn geplaatst en het is bekend dat veel van de torenlocaties lang voor de komst van het christendom in Ierland als heilige plaatsen werden beschouwd. Deze feiten doen ons afvragen of de oude Ieren, zoals de Egyptenaren, de Maya's en vele andere archaïsche culturen, begrepen dat er een energetische resonantie was tussen specifieke terrestrische locaties en verschillende hemellichamen. Dit lijkt zeker het geval te zijn. Over het hele Ierse platteland werden bepaalde locaties gekozen, nauwkeurig ontworpen structuren werden opgericht om verschillende energieën te verzamelen en op te slaan, en gedurende de millennia ontstond er een traditie van spiritueel gebruik door mensen van de locaties. Hoewel veel van de ronde torens nu afbrokkelen en daarom hun antennefunctie mogelijk niet meer werkt, doordringt een gebied van heiligheid nog steeds de sites.

In een ander artikel (The Mysterious Round Towers of Ireland: Low Energy Radio in Nature; The Explorer's Journal; Summer, 1993) geeft Callahan meer details over zijn ontdekkingen:

'De meeste boeken zullen je vertellen dat de torens toevluchtsoorden waren voor de monniken om zich te verbergen voor de Vikingen die Ierland binnenvielen. Het waren ongetwijfeld klokkentorens en uitkijkposten voor naderende overvallers, maar de speculaties dat monniken ontsnapten aan overvallers, die ongetwijfeld wisten hoe om bijen uit kasten te roken of de 9 tot 15 voet naar de deur te klimmen, grenst aan het belachelijke Ronde torens zijn perfect ontworpen om totaal nutteloos te zijn voor het verbergen van mensen of kerkschatten ..... Een ander vreemd ding over de torens is de vuil dat de basis vult onder de hoge deuren. Elke deur heeft een ander niveau van vuil dat de basis vult alsof ze "afgestemd" zijn als een pijporgel ... Ik had lang gepostuleerd dat de torens krachtige versterkers waren van radioresonantie van de atmosfeer die wordt gegenereerd door bliksemflitsen over de hele wereld ..... De ronde torens bleken krachtige versterkers te zijn in het alfa-hersengolfgebied, 2 tot 24 Hz, in het gebied voor elektrische anesthesie, 1000 tot 3000 Hz, en de elektronische inductieverwarming regio, 5000 Hz tot 1000 KHz .... Het is fascinerend dat er net boven het grondoppervlak tot ongeveer 2 tot 4 voet een nul van atmosferische frequenties is die sterker en sterker worden totdat ze op 9 tot 15 voet boven het oppervlak extreem sterk zijn . De Ierse monniken waren zich hiervan terdege bewust, want daar bouwden ze hun hoge deuren. Bij elke toren die we hebben gemeten, was er een directe correlatie tussen de hoogte van de torendeur en de sterkste golven ..... Dat de sterk versterkte golven optreden in het meditatieve en elektrische anesthesiegedeelte van het elektromagnetische spectrum is van het grootste belang. In 1963 onderzocht G. Walter hersen-EEG-golven van 0.5 tot 3 Hz (deltagebied) en vond hij anti-infectieuze effecten. Er is een elegante maar korte lijst van onderzoeksprojecten die de gunstige effecten van lage ELF-golflengten op zieke mensen aantonen. "

Ronde toren van Cashel

Hoog boven de vlakte van Tipperary tegen de achtergrond van de Galte-bergen ligt de 28 meter hoge toren van Cashel. Hoewel de toren dateert uit de 11e eeuw, heeft de rots waarop hij staat versterkingen uit het begin van de 4e eeuw toen het het bolwerk en het ceremoniële centrum was van een machtige clan. Patrickis zou de site in 450 na Christus hebben bezocht en vandaar een van de populaire namen, St. Patrick's Rock.

Ronde toren van Glendalough

De toren van Glendalough wordt door geleerden beschouwd als de mooiste en mooiste toren van heel Ierland. Gelegen in de kloof van een steile en dicht beboste vallei, is de 30 meter hoge toren gebouwd van mica leisteen met een granieten deuropening. Glendalough was een oude verzamelplaats van pre-christelijke kluizenaars en het eerste christelijke klooster werd gesticht door St. Kevin, die van 498-618 n.Chr. In de betoverde vallei woonde. Geclusterd rond de voet van de toren zijn overblijfselen van een 1200 jaar oude kathedraal en de eerste functionerende universiteit in de westerse wereld. Vlakbij de toren staat het genezende kruis van St. Kevin. Een lokale legende stelt dat als iemand met zijn armen het kruis omcirkelt en een wens doet met betrekking tot genezing, die wens zal worden vervuld in overeenstemming met de diepte van zijn liefde voor God.

Ronde toren van Kilmacduagh

Kilmacduagh, ten noorden van Limerick in het graafschap Galway, is met 34 meter de hoogste van de Ierse torens en lijkt, hoewel redelijk stabiel, onzeker te kantelen. Er is weinig bekend over het aangrenzende klooster, waarschijnlijk gesticht in het begin van de 7e eeuw, en er wordt aangenomen dat de ronde toren ergens in de 10e of 11e eeuw is gebouwd.

Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.

Voor meer informatie:

• Philip Coppens