Asklepion-schrijn

Onder het Parthenon, op de zuidelijke kliffen van de Akropolis, bevindt zich een heilige bron in een kleine grot. Hoewel details over het vroegste gebruik en de godheden in de oudheid verloren zijn gegaan, is het bekend dat de bron tegen de 5e eeuw voor Christus het brandpunt werd van een heiligdom voor de genezende god Asklepios. De heilige bron van Asklepios werd in de 6e eeuw na Christus omgevormd tot een christelijke plaats van aanbidding en opnieuw ingewijd aan de Aghioi Anargyroi, of Doctor Saints. Onder de grot en het lenteheiligdom bevinden zich uitgestrekte ruïnes van andere tempels voor Asklepios en ook van Hygieia, de godin van de gezondheid.

Asklepios, de Grieks-Romeinse god van genezing, was de zoon van Apollo en de nimf Koronis (geboren bij hen in de tempel van Apollo in Epidauros) en leerde de kunst van het genezen door de centaur Cheiron. De cultus van Asklepios verspreidde zich vanaf het eiland Kos (huis van de beroemde arts Hippocrates) door heel Griekenland en Klein-Azië. In de klassieke en Hellenistische periode hadden veel steden en dorpen heiligdommen gewijd aan Asklepios, maar er waren bepaalde locaties die meer bekendheid hadden dan andere, waaronder Epidauros op het vasteland van Griekenland, Kos in de Egeïsche Zee, Trikka in Thessalië, Pergamon in Klein-Azië en Lebena in het zuiden van Kreta. Elk van deze heiligdommen voor genezing trok gedurende meer dan duizend jaar grote aantallen pelgrims uit verre delen van de Griekse wereld.

De tempels van Asklepios werden altijd geassocieerd met heilige bronnen, waarvan het water de genezende krachten van de aardse geesten droeg. Omdat men geloofde dat Asklepios zieken in dromen genas, dronken en baadden de patiënten die de hulp van de god zochten eerst in het water van zijn bron en sliepen daarna in het tempelgebied (een abaton genoemd). Tijdens dromen verschenen Asklepios of zijn slangen aan de zieken en gaven ze aanwijzingen over hun genezing. De middelen waarmee genezingen werden bewerkstelligd, waren onthouding van voedsel voor en tijdens de tijd in de abaton, ritueel baden, opoffering, incubatie, dromen en daarna genezing. Terwijl priesters aanwezig waren bij de heiligdommen, fungeerden ze niet als dokters, noch is er enig bewijs voor medische behandeling in een van de Asklepion. De personen die genezingen ontvingen bij de Asklepieia herstelden door hun geloof in Asklepios, door de therapeutische suggesties die ze in dromen ontvingen, of gewoon door de natuurlijke gang van zaken.

Patiënten in Asklepion-heiligdommen namen ook deel aan rituelen met slangen, waarvan werd aangenomen dat ze assistenten waren van de genezende god. Asklepios wordt vaak afgebeeld staand met een lange houten staf, waaromheen een grote slang is gevlochten. Deze staf, die de boom des levens symboliseert, en zijn kronkelende slang vertegenwoordigen de mysterieuze genezende krachten van de oeraarde en zijn zelf overblijfselen van pre-Griekse culten die de aarde aanbaden. Een enigszins vergelijkbaar symbool, de caduceus, een gevleugelde staf met twee ineengestrengelde slangen, wordt vaak maar ten onrechte gebruikt als medisch embleem. Zonder medische relevantie vertegenwoordigt de caduceus in plaats daarvan de toverstaf van Hermes, of Mercurius, de boodschapper van de goden en de patroon van de handel.

Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.

Griekenland Reisgidsen

Martin beveelt deze reisgidsen aan