Bayazid Bostami, Chittagong

Het heiligdom van Bayazid Bostami, gelegen in de stad Chittagong, is een van de twee meest vereerde soefi-heilige plaatsen in het land Bangladesh (de andere is Hazrat Shah Jalal in Sylhet). Bayazid Bostami, ook bekend als Sultan-ul-Arefin (koning van de gnostici), werd geboren in 804 in de stad Bostam, Iran. Hij stierf in 874 en is waarschijnlijk begraven in Bistam, Iran. Hoewel er zeer weinig bekend is over zijn vroege jaren, portretteren biografische rapporten hem als een zwerver, een leraar en een mysticus die diep verliefd is op het goddelijke. Hij was een van de pioniers van wat later bekend werd als de 'extatische' school van de islamitische mystiek en hij wordt geëerd in de lijn van een van de grootste soefi-broederschappen, de Naqshbandi-orde. Vóór hem was het soefipad voornamelijk gebaseerd op vroomheid en gehoorzaamheid en hij speelde een belangrijke rol bij het plaatsen van het concept van goddelijke liefde in de kern van het soefisme.

Hoewel er geen historisch verslag is dat Bayazid Bostami Chittagong heeft bezocht, is het aannemelijk dat hij of zijn volgelingen dit in het midden van de 9e eeuw deden, aangezien Chittagong een belangrijke haven was op de zuidelijke Zijderoute die India, China en het Midden-Oosten met elkaar verbond. . Het Bayazid Bostami-schrijncomplex bestaat uit het graf van Bostami, dat is ingesloten in een moderne structuur, een oude moskee waarvan wordt aangenomen dat deze dateert uit de tijd van de laatste grote Mughal-keizer, Aurangzeb (1658-1707), en een vijver met veel heilige schildpadden . Hoewel de lokale bevolking erkent dat het lichaam van Bayazid Bostami daar niet is begraven, wordt het graf, dat aan hem wordt toegeschreven Jakab of imitatie, is niettemin het voorwerp van verering voor de vele duizenden pelgrims die er elk jaar komen.

De vijver, plaatselijk bekend als Bayazid Bostami Pukur, is de thuisbasis van 300-400 zeldzame en bedreigde zoetwater zwarte soft-shell schildpadden bekend als Bostami Kasim (Aspideretes nigricans). De mensen van Chittagong noemen deze schildpadden Gadali-Madali en geloven dat het bovennatuurlijke wezens zijn die het bevel van Bayazid Bostami niet gehoorzaamden en deze vorm aannamen nadat ze hem boos hadden gemaakt. Er wordt gezegd dat deze schildpadden gedoemd zijn om de eeuwigheid in de vijver door te brengen. Deze opsluiting is echter geen ontbering voor de schildpadden. Ze worden niet alleen verzorgd en beschermd door de autoriteiten van het heiligdom, ze krijgen ook bananen, rijst en groenten te eten van bezoekers. De schildpadden zijn zo gewend aan de aanwezigheid van mensen dat ze zich op een platform verzamelen als ze worden geroepen, waarbij ze allemaal hun nek uitstrekken om voedsel te ontvangen.