Bedevaart en heilige plaatsen in Pakistan

Soefisme is een mystieke beweging binnen de islam die goddelijke liefde en kennis zoekt door directe persoonlijke ervaring van God. Het bestaat uit een verscheidenheid aan mystieke paden die zijn ontworpen om de aard van de mensheid en God vast te stellen en om de ervaring van goddelijke liefde en wijsheid in de wereld te vergemakkelijken. Het soefisme ontstond als een georganiseerde beweging na de dood van Mohammed (632 na Christus), onder verschillende groepen die de orthodoxe islam geestelijk verstikkend vonden. De praktijken van hedendaagse soefi-ordes en -suborders variëren, maar de meeste omvatten het reciteren van de naam van God of van bepaalde zinnen uit de Qu'ran als een manier om de banden van het lagere zelf los te maken, waardoor de ziel de hogere werkelijkheid kan ervaren richting waar het van nature naar streeft. Hoewel soefi-beoefenaars vaak op gespannen voet staan ​​met de mainstream van de islamitische theologie en wetgeving, is het belang van het soefisme in de geschiedenis van de islam niet te overzien. Soefiliteratuur, vooral liefdespoëzie, vertegenwoordigt een gouden eeuw in de Arabische, Perzische, Turkse en Urdu-talen.

Soefi-filosofie is universeel van aard, haar wortels dateren van vóór de opkomst van de islam en de andere hedendaagse religies; evenzo beschouwen sommige moslims het soefisme buiten de sfeer van de islam, hoewel de geleerden van het algemeen beweren dat het simpelweg de naam is voor de innerlijke of esoterische dimensie van de islam.

Een beoefenaar van deze traditie staat algemeen bekend als een ṣūfī, hoewel sommige aanhangers van de traditie deze term alleen reserveren voor beoefenaars die de doelen van de soefitraditie hebben bereikt. Een andere naam die wordt gebruikt voor de Soefi-zoeker is Derwisj.

Het soefisme heeft een sterke traditie in Pakistan. De moslims Soefi-missionarissen speelden een cruciale rol bij het bekeren van de miljoenen autochtonen tot de islam. Net als in andere gebieden waar soefi's het introduceerden, werd de islam tot op zekere hoogte gesynchroniseerd met pre-islamitische invloeden, wat resulteerde in een religie met enkele tradities die verschillen van die van de Arabische wereld. De Silsa's Naqshbandiya, Qadiriya, Chishtiya en Suhrawardiyya hebben een grote aanhang in Pakistan.

Een Dargah is een soefi-heiligdom gebouwd over het graf van een gerespecteerde religieuze figuur, vaak een soefi-heilige. Lokale moslims bezoeken het heiligdom dat bekend staat als (ziyarat). Dargahs worden vaak geassocieerd met soefi-vergaderruimten en hostels. Ze kunnen een moskee, vergaderzalen, scholen (Madrassas), woningen voor een leraar of verzorger, ziekenhuizen en andere gebouwen voor gemeenschapsdoeleinden omvatten. De term is afgeleid van een Perzisch woord, wat onder andere "portaal" of "drempel" kan betekenen. Veel moslims geloven dat dargahs portalen zijn waarmee ze een beroep kunnen doen op de voorspraak en zegen van de overleden heilige.

Raadpleeg voor meer gedetailleerde informatie de website Wikepedia-artikel over soefisme.

Multan
Mausoleum van Hazrat Bahuddin Zakriya
Mausoleum van Shah Rukn-e-Alam
Mausoleum van Shah Shams Tabriz
Bad-Shahee-moskee
Baba Buley Sjah
Hazrat Mohammed Shah Yusaf Gardez

Sukkur
Heiligdom van Oorlog Mubarak         
Heiligdom van Sadruddin Badsha
Heiligdom van Khwaja Khadir (The 'Green Man')

Lahore
Gegevens Darbar-schrijn
Mausoleum van Dadaji Ganjbaksh
Mausoleum van Hazrat Mian Mir
Mausoleum van Shah Inayat Qadiri Shatari
Bibi Paak Daaman / Heiligdom van Ruqayah bint Ali

Karachi
Heiligdom van Mangho Pir
Heiligdom van Abdullah Shah Ghazi

Sehwan
Heiligdom van Lal Shahbaz Qalandar

Shergarh
Heiligdom van Shaikh Daud Bandagi Kirmani

Garh Maharadja
Mausoleum van Sultan Bahu

Bhit, Sindh
Sjah Abdul Latif Bhitai

Khyber Pakhtunkhwa Province
Rehman Baba