Sanbang-sa-tempel, Cheju-Do-eiland

Zestig mijl uit de zuidwestelijke hoek van het Koreaanse schiereiland ligt het eiland Cheju Do. Het eiland is slechts 700 vierkante mijl groot en wordt volledig gedomineerd door de uitgedoofde vulkaankegel van Halla San. Halla San is met 5850 meter de hoogste berg van heel Zuid-Korea. De laatste geregistreerde uitbarsting was in het jaar 1950. Noch de legende, noch antropologisch bewijs geeft enige zekerheid over de voorouderlijke stam van Cheju Do; de mensen zijn waarschijnlijk een mix van inheemse Koreanen, Chinezen uit het noorden, Maleisiërs uit het zuiden en misschien Japanners uit het oosten. Tijdens de neolithische tijd ontwikkelde zich een unieke cultuur op het eiland, en legendes spreken over de grote berg als de woonplaats van een ras van reuzen en verschillende berggeesten.

Tegen het einde van het eerste millennium voor Christus was Cheju Do het rijk van de Chinese mythologie binnengetreden als een van de eilanden van Samshinsan, of Islands of the Blest, ook wel de Drie Heilige Bergen genoemd. Van deze legendarische eilanden werd gezegd dat de heilige schimmel van onsterfelijkheid in overvloed groeide. Deze heilige schimmel was waarschijnlijk de Amanita muscaria paddenstoel, ook wel vliegenzwam genoemd, die een prominente plaats inneemt in de sjamanistische en religieuze mythologieën van landen uit het verre oosten van China, India en Siberië tot aan de Kelten van Europa en de Laplanders van Scandinavië. Bekend als Soma in het oude India is deze schitterende rode paddenstoel met witte vlekken bekend bij mensen van Europese afkomst vanwege de associatie met kindersprookjes, magische dwergen en de kaap van de kerstman.

Antropologische studies van de mythologie en het sacramentele gebruik van deze krachtige psychotrope (visie-inducerende) paddenstoel hebben zijn uitgebreide associaties aangetoond met de opkomst van proto-religieuze tradities over de hele wereld. (Lezers die geïnteresseerd zijn in dit fascinerende onderwerp zouden de geschriften van etnobotanist Terence McKenna moeten raadplegen.) Deze hallucinogene paddenstoelen werden ooit gevonden in de bossen van Halla San, in de Yeong-shil of "Spirit Place" wildernis die de rituele toegangspoort tot de heilige piek is. Een van de drie heilige eilanden van Samshinsan stond bekend als Yongju, de eerste van verschillende historische namen van het eiland Cheju Do. Yongju San, wat 'Berg van het gezegende eiland' betekent, werd door de oude Chinezen geloofd als een soort brug tussen hemel en aarde. Op een later tijdstip, toen neo-confucianistische samenlevingen geloofden dat het Melkwegstelsel de verbindende schakel tussen de hemel en de aarde vormde, werd Yongju San Halla San, "De piek die de Melkweg naar beneden trekt". Dit beeld van hemelse energie die neerstroomt op Cheju Do biedt één verklaring voor de bovennatuurlijke verschijnselen die in de oude mythen van het eiland worden genoemd.

In het midden van de vulkanische krater bovenop Halla San ligt een klein meer genaamd Baengnok-dam, of White Deer Lake. Legenden noemen dit meer als de verblijfplaats van engelachtige aanwezigheden. In november 1985 beklom ik Halla San tijdens een sneeuwstorm, maar ik kon het meer niet bereiken. Toen ik van de berg afdaalde, had ik een zeer ongelooflijke ervaring. Terwijl ik door de dennenbossen van de lagere hellingen van de berg liep, begon ik een duidelijke aanwezigheid om me heen te voelen. Vaak stopte ik en keek om me heen, in de verwachting iemand van achter een boom naar me te zien turen. Hoewel ik niets zag, nam het gevoel van aanwezigheid toe totdat ik voelde dat ik volledig omringd was door - ik heb geen geschiktere woorden voor deze unieke sensatie - een stel verborgen dwergen of geesten. Het gevoel was engelachtig en buitengewoon vredig. Er lijkt inderdaad een kracht- of energieveld rond Halla San te zijn dat aanleiding kan hebben gegeven tot de legende van engelachtige aanwezigheid.

Verderop de berg, vlakbij de zuidwestkust, ligt de grottempel van Sanbangsa, ooit een heidens heiligdom, nu een boeddhistisch heiligdom. In de grot is een plas water gevormd door druppels die van het plafond vallen. Over deze plek worden verschillende legendes verteld. Aangenomen wordt dat het water een genezende en gebedsverlenende kracht heeft. In de buurt van de grot is een tempel met een groot aantal oude Boeddhabeelden. Deze beelden zijn de afgelopen duizend jaar door pelgrims uit vele delen van Zuidoost-Azië naar Cheju Do gebracht.

Het verhaal van hoe de foto is gemaakt is vrij opmerkelijk. De dag voordat ik aankwam (toen ik Halla San had beklommen in een hevige sneeuwstorm) was een bliksemschicht door het dak van de kamer met de Boeddhabeelden gebroken. De volgende ochtend waren ambachtslieden het beschadigde dak aan het repareren toen ik het heiligdom bezocht. Een stralende straal verblindend wit zonlicht scheen door het gat en verlichtte direct een van de Boeddhabeelden. Het moment was een openbaring, want ik herkende dat de foto die aan mij werd gepresenteerd een absoluut unieke gebeurtenis was. De lichtstraal was nog nooit de kamer binnengekomen en zou, binnen slechts een paar minuten na reparatie van het dak, nooit meer schijnen. Omdat ik geen tijd had om een ​​statief op te zetten, gebruikte ik mijn vertrouwde Nikon F3 met een 300 mm-lens en nam ik een lichte meting. Zelfs bij de grootste lensopening (f4.5) was een belichtingstijd van een volle seconde nodig. Professionele fotografen zullen weten dat het vrijwel onmogelijk is om een ​​zware 300 mm-lens in de hand te houden voor een belichtingstijd van één seconde en geen extreme onscherpte in het beeld te krijgen. Maar je kunt zien dat het op de een of andere manier op magische wijze werkte. Het is een van mijn favoriete foto's van al mijn reizen en ik zie het graag als een geschenk van de engelachtige geesten van de heilige Mt. Halla San.

Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.