Heilige plaatsen van Kirgizië

Heilige berg van Sulaiman Too, Osh

Sulaiman-te heilige berg, Osh

Sulayman Mountain (ook bekend als Taht-I-Suleiman,Sulayman-rots or Sulayman-troon) is de enige Unesco-werelderfgoedlocatie in het land Kirgizië. Het is gelegen in de stad Osh en was ooit een belangrijk pelgrimsoord voor moslims en pre-moslims. De rots rijst abrupt op uit de omliggende vlaktes van de Fergana-vallei en is een populaire plek onder de lokale bevolking en bezoekers, met een prachtig uitzicht.

Sulayman (Solomon) is een profeet in de koran, en de berg bevat een heiligdom dat zogenaamd zijn graf markeert. Vrouwen die naar het heiligdom op de top klimmen en door een opening over de heilige rots kruipen, zullen volgens de legende gezonde kinderen baren. De bomen en struiken op de berg zijn gedrapeerd met talloze "gebedsvlaggen", kleine stukjes stof die eraan zijn vastgebonden.

Volgens de Unesco is de berg "het meest complete voorbeeld van een heilige berg waar dan ook in Centraal-Azië, aanbeden gedurende meerdere millennia". De site is nog steeds een populaire plek voor lokale moslims, met trappen die leiden naar de hoogste top waar een kleine moskee staat, oorspronkelijk gebouwd door Babur (1483-1530, de stichter van de Mughal-dynastie) in 1510. Een groot deel van de moskee was eind 20e eeuw herbouwd.

De rots bevat ook het Nationaal Historisch en Archeologisch Museumcomplex Sulayman dat werd gebouwd tijdens het Sovjettijdperk, met archeologische vondsten uit het gebied en zijn geschiedenis.

Kirgizische vrouwen bidden op de heilige berg van Sulaiman Too, Osh

Voor meer informatie:
http://en.wikipedia.org/wiki/Sulayman_Mountain
http://whc.unesco.org/en/list/1230

 Museum van rotstekeningen, Cholpon Ata

Er is een Openluchtmuseum, ook wel Stenen Tuin genoemd, dat zo'n 42 hectare beslaat en een aantal prehistorische monumentale bouwwerken bevat (steencirkels, graven, de overblijfselen van een stenen grensmuur en stenen beelden van menselijke hoofden die balbals worden genoemd). ) en rotstekeningen (daterend uit het 2e millennium voor Christus tot de 6e eeuw na Christus).

De stenen hebben plaquettes die wat informatie geven (een korte beschrijving en een datum), en er zijn verschillende routes gemarkeerd met pijlen rond de "stenen tuin". De kortste route in de Stenen Tuin duurt 20-30 minuten. Maar er is een langere route naar de bovenzijde van het museum, die bezoekers in staat stelt een verzameling stenen balbals, steeninscripties, steencirkels en … een spectaculair panorama van de Cholpon-Ata-baai van het Issyk-Kul-meer te verkennen.

De beste tijd om te bezoeken is 's morgens vroeg of' s avonds laat, wanneer alle tekeningen duidelijk te zien zijn en je de sfeer van de oudheid kunt voelen. Er wordt gedacht dat de site ooit een gigantische openluchttempel was, waar oude mensen hemellichamen aanbaden - vooral de zon - en misschien ook andere goden. De stenen variëren in grootte van ongeveer 30 cm tot 3 meter. 

Veel van de tekeningen zijn voorbeelden van de Saka-Skythische dierenstijl. Er zijn figuren van jagers en wat lijkt op tamme sneeuwluipaarden tijdens een jacht. Eén lijkt jagende luipaarden in beweging weer te geven en is de enige van deze soort in Centraal-Azië. De meeste stenen liggen op het zuidwesten en zuidoosten en er wordt gedacht dat ze verband houden met zonaanbidding. Er wordt gedacht dat een van de doelen achter de steencirkels was om als astronomische instrumenten te dienen. Het zonneteken (zonneteken), vaak vergezeld van strijdwagens, wordt op rotsen getekend samen met afbeeldingen van dieren en mensen (zoals jagers).

Er zijn afbeeldingen van herten (interessant genoeg lijkt het beeld van moederherten wijdverspreid te zijn in de Altai, Semirechye en Zuid-Siberië). Een van de grootste Kirgizische stammen, die moederherten aanbaden, heette Bugu ("Red Deer") - hoewel de Kirgiziërs zelf misschien naar de regio zijn gemigreerd lang nadat deze rotstekeningen waren gemaakt. 

De kunst van steeninscripties verdween geleidelijk met de verspreiding van de islam, die afbeeldingen van dieren en mensen beperkte tot Centraal-Azië. Veel van de vormen die in deze rotstekeningen worden gebruikt, zijn echter nog steeds bij ons - ze vormen de basis van patronen en tonen verschillende delen van dieren (hoorns, vleugels, klauwen) die worden gebruikt in Kirgizische tapijten en andere vormen van traditionele kunsten en ambachten. Er zijn andere verzamelingen rotstekeningen in de uitlopers van het Kungei Ala-Too-gebergte, dat zich uitstrekt over de hele noordelijke lengte van het meer, tussen Kirgizië en Kazachstan - maar de Stenen Tuin vertegenwoordigt de gemakkelijkst bereikbare en bewaarde plek.

Gletsjers en beekjes hebben hier duizenden jaren geleden enkele van de grootste stenen afgezet. De rotstekeningen zijn uitgehouwen (met behulp van metalen en stenen werktuigen) en erop geschilderd en zijn in de tussenliggende jaren zwart en bruin verbrand in het zonlicht.

Recente pogingen om de tekeningen te behouden, zijn helaas omgeven door controverse, omdat wordt beweerd dat een deel van de gebruikte chemicaliën deze historische artefacten daadwerkelijk kan beschadigen.
http://www.advantour.com/kyrgyzstan/cholpon-ata-petroglyphs.htm

Rotstekening bij Cholpon Ata, Issyk Kulmeer)



Steenstandbeeld in Cholpon Ata, Issyk Kul-meer



Stenen beelden in Burana



Stenen beelden in Burana



Steenstandbeeld in Burana



Steenstandbeeld in Burana



Steenstandbeeld in Burana