Berg Fuji, Japan
De berg Fuji, of Fuji San, wordt vaak - en ten onrechte - de heiligste berg van Japan genoemd. Hoewel er niet zoiets bestaat als een 'meest heilige' berg in Japan (of de wereld wat dat betreft), is Fuji beroemd geworden als een nationaal symbool omdat het de hoogste berg van het land is op 12,388 voet, het is een van de meest perfecte vulkaankegels die er bestaan, en het is zichtbaar (op zeldzame heldere dagen) vanuit de stad Tokio, op slechts 60 mijl afstand.
Veel jonger dan de meeste Japanse bergen, begon Fuji pas 25,000 jaar geleden te stijgen en had zijn algemene vorm aangenomen tegen 8000 voor Christus. Gelegen in een regio die dichtbevolkt is sinds het stenen tijdperk en vaak actief is sinds de laatste uitbarsting in 1707, heeft de berg een oud en enorm corpus van mythen verworven over zijn goddelijke oorsprong, inwonende goden en spirituele krachten. De torenhoge piek wordt vereerd als het huis van een vuurgod, later de woning van een Shinto-godin van stromende bomen, en sinds boeddhistische tijden, de verblijfplaats van Dainichi Nyorai, de Boeddha van alles verlichtende wijsheid. Volgens vroege Shugendo-mythen werd de berg voor het eerst beklommen door de tovenaar-wijze En no Gyoja rond 700 na Christus, maar het is waarschijnlijker dat de eerste beklimmingen in de 12e of 13e eeuw begonnen. Vanaf de 15e eeuw werd Fuji een populair bedevaartsoord. Vrouwen mochten de berg niet beklimmen tot de tijd van de Meiji-restauratie (1868), maar tegenwoordig is bijna de helft van de 400,000 klimmers per jaar vrouw. Terwijl de berg het hele jaar door wordt beklommen, is het 'officiële klimseizoen' van 1 juli tot 31 augustus. Gedurende deze tijd zijn er veel meer toeristen en weekendwandelaars uit Tokio dan de pelgrims en zijn de bergpaden helaas bezaaid met afval. Wat het weer of het uiterlijk van de top ook is, het beklimmen van deze heilige berg in de voetsporen van miljoenen eerdere pelgrims betekent een veld van grote toewijding en heiligheid aanboren.
Geleerden debatteren over het ontstaan van de naam van de berg. Twee meest gehoorde argumenten zijn dat de naam Fuji is afgeleid van (1) de taal van het Ainu-sjamanistische volk van het noordelijke eiland Hokkaido, en betekent oude vrouw van godheid van vuur, en (2) is een recentere Japanse interpretatie, daterend uit het Heian-tijdperk van 9-10e eeuw, wat betekent nooit sterven. Vanuit het oogpunt van Ainu, hoezo betekent een "oude, maar godvruchtige vrouw". Ze wordt vaak genoemd in de context van de godin van het vuur. Maar er is geen directe betekenis van vuur in fuji or Huchi. Het woord hoezo verschijnt vaak als aap huchi kamuy (vuurvrouw-god). De veelgebruikte betekenis van "eeuwig leven" is een interpretatie door de Japanse taal. Beide lettergrepen fu en shi komen van de Chinese kanji-uitspraak, wat respectievelijk "niet, nooit" en "sterf, dood" betekent. Daarom, fu-shi kan 'nooit sterven of geen dood' betekenen. Fu-shi is geen origineel Japans woord. Het is een geleend woord uit het Chinees. Als men accepteert dat geluid bestond vóór letters, dan zou de fu-shi geluid bestond niet in het originele Japans, maar werd samen met de kanji-tekens geleend.
Mount Fuji vanuit Tokio
Schilderij van de berg Fuji door Utagawa Hiroshige (1797-1858)
Martin Gray is een cultureel antropoloog, schrijver en fotograaf, gespecialiseerd in de studie van bedevaartstradities en heilige plaatsen over de hele wereld. Gedurende een periode van 40 jaar heeft hij meer dan 2000 bedevaartsoorden in 165 landen bezocht. De World Pilgrimage Guide op sacralsites.com is de meest uitgebreide bron van informatie over dit onderwerp.Reisgidsen Japan
Martin beveelt deze reisgidsen aan
